Sąd Najwyższy

1) Czy „sądem ustanowionym ustawą” w rozumieniu art. 6 ust 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka jest organ, którego skład został ukształtowany w ten sposób, że do rozpoznania sprawy w Sądzie Rejonowym została wylosowana w systemie losowego przydziału spraw (SI.PS) osoba, w stosunku do której Prezydent RP wydał postanowienie o powołaniu na urząd sędziego Sądu Rejonowego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, której skład został ukształtowany ustawą ż dnia 8 grudnia 2017 roku o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustąw, przy czym rekomendacja była poprzedzona oceną tego gremium dokonaną w trybie art. 58 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych z uwzględnieniem stanowiska kolegium sądu okręgowego, w skład którego na mocy ustawy jz dnia 12 kwietnia 2018 roku o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz ustawy o Sądzie Najwyższym (Dz.U. 2018, poz. 848) wchodzili prezes sądu okręgowego i prezesi sądów rejonowych z obszaru właściwości sądu okręgowego, a więc osoby powołane na powyższe stanowiska przez Ministra Sprawiedliwości?

2) W wypadku udzielenia odpowiedzi, że organ ukształtowany w sposób opisany w punkcie 1 nie jest sądem ustanowionym ustawą w rozumieniu art. 6 ust 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oznacza, że podstawą do wyłączenia osoby wchodzącej do tak ukształtowanego jednoosobowego składu sądu jest bezpośrednio stosowany art. 91 ust 2 Konstytucji RP, który daje pierwszeństwo umowie międzynarodowej ratyfikowanej za uprzednią zgodą wyrażoną ustawą, a taką umową jest Europejska Konwencja Praw Człowieka, czy też jednak mimo wadliwości powołania do osoby tej znajduje zastosowanie procedura tzw. "testu niezależności i niezawisłości sędziowskiej" opisana w art. 42 a Prawo o ustroju sądów powszechnych i ewentualną podstawą do wyłączenia tej osoby od orzekania jest w/w instytucja, względnie przepisy kodeksu postępowania cywilnego od art. 48 do 54?