​W dniu 14 września Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów, po rozpoznaniu wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, podjął uchwałę rozstrzygającą rozbieżności w orzecznictwie tego Sądu w zakresie stosowania w postępowaniu dyscyplinarnym radców prawnych instytucji skargi na orzeczenie Wyższego Sądu Odwoławczego, uchylającego orzeczenie sądu pierwszej instancji i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania. Sąd Najwyższy uznał, że:

Przepisy rozdziału 55a Kodeksu postępowania karnego o skardze na wyrok sądu odwoławczego, uchylający wyrok sądu pierwszej instancji i przekazujący sprawę do ponownego rozpoznania, znajdują odpowiednie zastosowanie (art. 74[1] pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 233 ze zm.) w postępowaniu dyscyplinarnym uregulowanym przepisami ustawy o radcach prawnych, a wniesioną skargę rozpoznaje Sąd Najwyższy.