Zagadnienia prawne

  • I KZP 7/24

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 26 lipca 2024 r.

    Czy:

    a) na mocy decyzji Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska wydanej w dniu 12 stycznia 2024 roku na wniosek Prokuratora Generalnego Adama Bodnara, Jacek Bilewicz został skutezcznie powołany na stanowisko I Zastępcy Prokuratora Generalnego pełniącego obowiązki Prokuratora Krajowego,

    b) czy wykonując to stanowisko, prokurator Jacek Bilewicz mógł skutecznie powierzyć Piotrowi Kowalikowi pełnienie funkcji Prokuratora Okręgowego w Warszawie,

    c) czy Piotr Kowalik, powołany w w.w. sposób do pełnienia funkcji Prokuratora Okregowego w Warszawie, jako prokurator okręgowy właściwy ze względu na siedzibę składającego wniosek organu Policji, był uprawniony do złożenia pisemnej zgody na pisemne wystąpienie przez Komendanta Stołecznego Policji do Sądu Okregowego w Warszawie o zarządzenie kontroli operacyjnej w przedmiotowej sprawie, w oparciu o przepis art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. 2024.145 t.j. z dnia 06 lutego 2024 roku).

  • I KZP 6/24

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 15 lipca 2024 r.

    ​Czy osoba powołana na urząd I Zastępcy Prokuratora Generalnego - Prokuratora Krajowego niezgodnie z regulacją art. 14 § 1 ustawy - Prawo o prokuraturze z dnia 28.01.2016 r. /t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 390/ z uwagi na nieuzykanie opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, może skutecznie wyrazić pisemną zgodę na złożenie przez Zastępcę Komendanta Centralnego Biura Śledczego Policji wniosku w trybie art. 19 ust. 1 ustawy o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r. /t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 145/ do Sądu Okręgowego, czy też wniosek pochodzi w takiej sytuacji od nieuprawnionego podmiotu?

  • I KZP 5/24

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 12 lipca 2024 r.

    ​Czy skutkiem ogłoszenia upadłości podmiotu zobowowiązanego w rozumieniu art. 91a § 1 kpk mienie tego podmiotu, na którym ustanowiono zabezpieczenie majątkowe w postępowaniu karnym przed datą ogłoszenia upadłości, staje się ex lege składnikiem masy upadłości, w myśl art. 61 i 62 ustawy Prawo upadłościowe i podlega zarządowi syndyka, w związku z czym winno być wydane syndykowi po zarządzeniu przez prokuratora zwrotu zabezpieczenia?

  • I KZP 4/24

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 6 maja 2024 r.

    ​Czy oświadczenie o działaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego, o którym mowa w art. 54 § 1 k.p.k., złożone przez osobę uprawnioną przed sądem po wpłynięciu do sądu aktu oskarżenia pozostaje skuteczne po wniesieniu przez prokuratora nowego aktu oskarżenia w wyniku uzupełnienia śledztwa w sytuacji przekazania sprawy prokuratorowi w trybie art. 344a § 1 k.p.k., czy też dla uzyskania statusu oskarżyciela posiłkowego konieczne jest ponowne złożenie tego oświadczenia po wniesieniu przez prokuratora aktu oskarżenia w wyniku uzupełnienia śledztwa?

  • I KZP 3/24

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 26 marca 2024 r.
    Data orzeczenia: 27 września 2024 r.

    ​1. Czy przepis art. 47 § 1 i 2 ustawy z 28 marca 2016 roku - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o prokuraturze (Dz.U. 2016 poz. 178 z późn. zm.) jest przepisem ustrojowym, statuującym w swej treści szczególną podstawę do przywrócenia do służby czynnej na ostatnio zajmowane stanowisko równorzędne prokuratora pozostającego w dniu jej wejścia w zycie w stanie spoczynku, którego moc obowiązująca nie została ograniczona w czasie?

    2. Czy przywrócenie prokuratora w stanie spoczynku do służby czynnej na podstawie art. 47 § 1 i 2 ustawy z 28 marca 2016 roku - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o prokuraturze (Dz.U. 2016 poz. 178 z późn. zm.) i następnie powołanie go przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Prokuratora Genralnego na urząd Prokuratora Krajowego wywołało skutki prawne?

    ewentualnie, w przypadku odmowy podjęcia uchwały lub udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytania 1 i 2:

    3. Czy wadliwe przywrócenie prokuratora w stanie spoczynku do służby czynnej na podstawie art. 47 § 1 i 2 ustawy z 28 marca 2016 roku - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o prokuraturze (Dz.U. 2016 poz. 178 z późn. zm.) i następnie powołanie go przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Prokuratora Generalnego na urząd Prokuratora Krajowego sprawia, że decyzje w przedmiocie mianowania przez niego asesorów prokuratorskich, podjęte na podstawie art. 172 § 1 w zw. z art. 13 § 3 ustawy z 28 stycznia 2016 roku - Prawo o prokuraturze (t.j. Dz.U. 2023 poz. 1360 z późn. zm.) w związku z udzielonym mu upoważnieniem przez Prokuratora Generalnego, nie wywołują skutków prawnych i tym samym osoby te nie są umocowane do pełnienia funkcji asesora prokuratorskiego, w tym do skutecznego zatwierdzenia postanowienia Policji o umorzeniu dochodzenia na podstawie art. 325e § 2 k.p.k.?

    4. Czy sąd karny jest uprawniony, w ramach swojej kognicji i w związku z posiadaną samodzielnością jurysdykcyjną określoną w art. 8 § 1 k.p.k., do badania prawidłowości mianowania na stanowisko asesora prokuratorskiego, w tym także w zakresie obsadzenia organu dokonującego aktu mianowania, w toku rozpoznawania środka odwoławczego na postanowienie wydane przez tego asesora?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 września 2024 r.

    Przepisy artykułu 47 § 1 i 2 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2016 r., poz. 178 ze zm.) nie mają charakteru epizodycznego i nie zawierają ograniczenia temporalnego dotyczącego ich obowiązywania. Przepisy te mają charakter ustrojowy i obowiązują nadal, do czasu ewentualnego wyeliminowania w sposób przewidziany prawem. Oznacza to, że prokurator pozostający w stanie spoczynku w dniu wejścia w życie wyżej wymienionej ustawy może wrócić na swój wniosek na ostatnio zajmowane stanowisko lub stanowisko równorzędne. Uprawnienie to nie dotyczy jedynie tych prokuratorów, którzy przeszli w stan spoczynku z przyczyn zdrowotnych. Prokurator, który skorzystał z tego uprawnienia jest prokuratorem pozostającym w służbie czynnej. Podjęte przez Prokuratora Generalnego na tej podstawie prawnej decyzje nie mogą być uznane za wadliwe, nieobowiązujące, czy też niewywołujące skutków prawnych. W konsekwencji, skoro podjęcie stosownej decyzji o przywróceniu prokuratora w stanie spoczynku do służby czynnej, w trybie art. 47 § 1 i 2 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2016 r., poz. 178 ze zm.), a następnie powołanie go przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek Prokuratora Generalnego, na stanowisko Pierwszego Zastępcy Prokuratora Generalnego – Prokuratora Krajowego miało wiążącą podstawę prawnoustrojową, to było powołaniem prawnie skutecznym.

  • I KZP 2/24

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 4 marca 2024 r.

    ​Czy na etapie wstępnej kontroli aktu oskarżenia dopuszczalne jest umorzenie postępowania na podstawie art. 339 § 3 pkt 1 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 10 kpk w zakresie części czynu kwalifikowanego kumulatywnie w związku z art. 11 § 2 kk po faktycznym wyodrębnieniu dwóch czynów z opisanego w akcie oskarżenia przestępstwa, czy też jest to dopuszczalne jedynie po przeprowadzeniu przewodnu sądowego i zastosowaniu art. 399 § 1 kpk,

    a w wypadku zaistnienia takiego umorzenia przed rozpoczęciem przewodu sądowego 

    Czy powaga rzeczy osądzonej (umorzonej) odnosi się do całości czynu kwalifikowanego kumulatywnie, czy też możliwe jest procedowanie w zakresie wyłączonych elementów czynu?

  • I KZP 1/24

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 4 marca 2024 r.

    ​Zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni przepisu art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym oraz niektórych innych ustaw Dz. U. 2022 poz. 1259 (dalej określanej jako ustawy zmieniającej) : "Skoro w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy sędziemu, w stosunku do którego wydany został przez Sąd Najwyższy w składzie którego brał udział sędzia Izby Dyscyplinarnej, prawomocny wyrok dyscyplinarny lub podjęta została uchwała prawomocnie zezwalająca na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej, przysługuje wniosek o wznowienie postępowania, to czy ów przepis ustawy pozwala jednocześnie na uznanie, że co do sędziego, wobec którego zgodę na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej wydano uchwałą Izby Dyscyplinarnej, a po wejściu w życie wskazanego przepisu ustawy zmieniającej sędzia nie skorzystał z możliwości złożenia wniosku o wznowienie postępowania, zapadła skuteczna zgoda uprawnionego organu na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej?

  • I KZP 9/23

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 13 grudnia 2023 r.
    Data orzeczenia: 28 maja 2024 r.

    ​Czy udział w składzie sądu powszechnego osoby powołanej do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, mimo niespełniania przez nią w dacie jej powołania warunków do udziału w procedurze określonej w art. 35 § 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (j.t. Dz. U. z 2022 r., poz. 2250), oznacza, że w wydaniu orzeczenia brała udział osoba nieuprawniona (art. 439 § 1 pkt 1) k.p.k)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 maja 2024 r.

    W postępowaniu karnym nie jest dopuszczalne badanie ważności lub skuteczności aktu ustrojowego powołania sędziego przez Prezydenta RP podjętego w ramach realizacji wyłącznej prerogatywy głowy państwa (art. 179 Konstytucji RP). Sędzia, wobec którego stwierdzono nieprawidłowości w toku procedury nominacyjnej, nie jest osobą nieuprawnioną do orzekania w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k.

  • I KZP 8/23

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 27 listopada 2023 r.
    Data orzeczenia: 11 kwietnia 2024 r.

    Czy przez „dziecko matki pozbawionej wolności, wobec której stwierdzono nieważność orzeczenia, które przebywało wraz z matką w więzieniu lub innym miejscu odosobnienia lub którego matka w okresie ciąży przebywała w więzieniu lub innym miejscu odosobnienia”, należy rozumieć również „dziecko, matki pozbawionej wolności” „represjonowanej przez radzieckie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub organy pozasądowe, działające na obecnym terytorium Polski w okresie od dnia 1 lipca 1944 r. do dnia 31 grudnia 1956 r. oraz na terytorium Polski w granicach ustalonych w Traktacie Ryskim, w okresie od dnia 1 stycznia 1944 r. do dnia 31 grudnia 1956 r., za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego lub z powodu takiej dzałalności” - poprzez zastosowanie art. 8 ust. 2a cyt. ustawy?

    Dnia 11 kwietnia 2024 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
Przejdź do początku