Antoni Bojańczyk, ur. 15 grudnia 1974 r. w Warszawie; dr hab., profesor UW; naukowo specjalizuje się w prawie i procesie karnym oraz prawie dyscyplinarnym prawniczych zawodów zaufania publicznego.
Absolwent II LO im. S. Batorego w Warszawie (1993). Ukończył prawo na WPiA UW (1998). Doktorat uzyskał w 2003 r. na WPiA UJ, na podstawie rozprawy Podważanie prawomocnego wyroku sądu karnego przez ETPCz, napisanej pod kierunkiem prof. S. Waltosia. W tym czasie był stypendystą Funduszu Stypendialnego im. S. Estreichera. Habilitował się w 2012 r. na WPiA UJ z zakresu procedury karnej, na podstawie książki Dowód prywatny w postępowaniu karnym w perspektywie prawnoporównawczej, 2011).
W l. 2000-2004 był asystentem Rzecznika Prasowego SN oraz asystentem sędziego w Izbie Karnej SN prof. P. Hofmańskiego. W l. 2007-2008 ekspert ds. legislacji w BAS, potem ekspert prawny BAS - autor niemal 40 opinii prawnych, głównie z zakresu prawa sądowego. W l. 2012-2018 wykonywał zawód adwokata w Warszawie w indywidualnej kancelarii adwokackiej. W l. 2016-2018 był sędzią Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury. W tym samym okresie był sędzią ad hoc ETPCz w Strasburgu, zaś w 2018 r. członkiem Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych.
W l. 2004-2013 adiunkt w Katedrze Prawa Karnego UKSW w Warszawie. Od 2013 r. profesor w Katedrze Kryminologii i Polityki Kryminalnej UW kierowanej przez prof. A. Rzeplińskiego. Stypendysta Komisji Fulbrighta i Fundacji im. Alexandra von Humboldta. Kierownik i uczestnik projektów badawczych finansowanych ze środków MNiSzW i NCN.
Autor ponad 200 publikacji (książek, artykułów, recenzji), przede wszystkim z zakresu postępowania karnego i prawa karnego oraz prawa dyscyplinarnego prawniczych zawodów zaufania publicznego, w tym ponad 40 glos do orzeczeń SN, TK i sądów powszechnych, publikowanych m.in. w PiP, PS, OSP. W latach 2011-2017 na łamach „Palestry" prowadził stały cykl o problemach obrony w procesie karnym («Pytanie o obronę»). Od blisko 20 lat regularnie współpracuje z „Rzeczpospolitą", gdzie ogłosił prawie 50 problemowych artykułów prawnych. Publikował również w „Res Publice Nowej", „Tygodniku Powszechnym", ,,Architekturze-Murator".