Pismem z 10 lipca b.r. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego dokonał zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przy publikacji uchwały Sądu Najwyższego stwierdzającej ważność wyboru Karola Nawrockiego na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
W Dzienniku Ustaw z dnia 4 lipca 2025 r. pod pozycją 893 opublikowano uchwałę Sądu Najwyższego z 1 lipca 2025 r., stwierdzającą ważność wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (sygn. akt I NSW 9779/25, Dz.U. poz. 893). Do wskazanej pozycji Dziennika Ustaw dodano jednak treść zaczerpniętą z uchwały Rady Ministrów z 2024 r., co stanowi bezprawną ingerencję w treść podjętej uchwały.
Publikacja uchwały Sądu Najwyższego stwierdzającej ważność wyboru prezydenta RP wymagana jest przez art. 324 § 3 Kodeksu wyborczego. Podstawę prawną publikacji uchwały SN w Dzienniku Ustaw stanowi art. 9 ust. 2 pkt. 9 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych).
W przepisach ustawowych regulujących konieczność publikacji uchwał Sądu Najwyższego stwierdzających ważność wyboru Prezydenta RP, podobnie jak w ustawie o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, nie przewidziano możliwości dodawania do pozycji publikacyjnych Dziennika Ustaw żadnych dodatkowych treści, poza treścią uchwał Sądu Najwyższego. W szczególności, nie można dodawać żadnych treści na mocy uchwały Rady Ministrów, która w świetle art. 93 ust. 1 Konstytucji nie jest źródłem prawa, a zatem nie może modyfikować treści żadnej z ustaw, lecz musi być z nimi zgodna.
Dodanie do pozycji Dziennika Ustaw zawierającej uchwałę Sądu Najwyższego, treści przepisanej uchwałą Rady Ministrów, w oczywisty sposób narusza wspomniane przepisy Kodeksu wyborczego oraz ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych, stanowiąc bezprawną ingerencję władzy wykonawczej w treść uchwały Sądu Najwyższego i zuchwały atak na niezależność Sądu Najwyższego.
Oczywiste naruszenie przepisów nakazujących publikację uchwał Sądu Najwyższego uzasadnia podejrzenie popełnienia przestępstwa z art. 231 § 1 Kodeksu karnego, zgodnie z którym odpowiedzialność karną ponosi funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Nie ma wątpliwości, że bezprawny atak władzy wykonawczej na niezależność Sądu Najwyższego jest działaniem na szkodę interesu publicznego.
Opisany tu incydent stanowi już kolejną bezprawną ingerencję w treść uchwały Sądu Najwyższego. Na niedopuszczalność tego typu bezprawnych ekscesów ze strony władzy wykonawczej Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego wskazywał już w stanowisku z dnia 23 grudnia 2024 r. Tym samym, oczywiste naruszenie prawa przez funkcjonariuszy publicznych, którzy podjęli decyzję o bezprawnej ingerencji organu władzy wykonawczej w treść uchwały Sądu Najwyższego I NSW 9779/25, miało jednocześnie charakter rażący.
Dodatkowo podkreślić należy, że przytoczone w bezprawnym dopisku do uchwały Sądu Najwyższego orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, nie ma żadnego merytorycznego powiązania z uchwałą Sądu Najwyższego. Stwierdzenie ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej nie jest bowiem ani kwestią objętą właściwością prawa europejskiego, ani treścią Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, w szczególności nie jest sprawą, o której mowa w art. 6 EKPCz, na naruszenie którego wskazywały wyroki przywołane w bezprawnym dopisku.
Mając powyższe na uwadze, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego Małgorzata Manowska złożyła do Prokuratora Okręgowego w Warszawie zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa stypizowanego w art. 231 § 1 k.k.