Stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
dr hab. Małgorzaty Manowskiej
w związku z działaniami zmierzającymi do przerwania kadencji
Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych
Z konsternacją powzięłam informację o podjętej 25 kwietnia b.r. bezprawnej próbie przerwania przez Ministra Sprawiedliwości Adama Bodnara czteroletniej kadencji Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych SSA Piotra Schaba.
Osobiście zdarzało mi się publicznie zajmować krytyczne stanowisko względem decyzji podejmowanych przez SSA Piotra Schaba jako prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie, jednak nie mam najmniejszej wątpliwości, że wymienione w komunikacie Ministerstwa Sprawiedliwości okoliczności, które rzekomo miałyby uzasadniać bezprawne działania Adama Bodnara, nie mogą stanowić przesłanki przerwania kadencji Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych.
Minister Sprawiedliwości swą decyzją z 25 kwietnia kolejny raz potwierdził, że całkowicie lekceważy zasady praworządności na czele z zasadą legalizmu działań władzy państwowej, drastycznie naruszając art. 7 Konstytucji RP. Decyzja Ministra Sprawiedliwości z 25 kwietnia b.r., zmierzająca do bezprawnego przerwania kadencji Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych nie usiłuje nawet udawać, że została podjęta na podstawie i w granicach prawa. Świadomie przewidziana przez ustawodawcę kadencyjność rzeczników dyscyplinarnych, stanowiąca gwarancję niezależności tego organu i niezawisłości sędziów, którzy funkcję tę pełnią, została przewrotnie przedstawiona jako rzekoma luka prawna, która polegać miałaby na niemożności ich politycznie motywowanego odwołania. To pokrętne rozumowanie ma uzasadniać bezprawne działania Ministra Sprawiedliwości, chcącego samowolnie kreować normy, których nie ma i nie powinno być w systemie normatywnym demokratycznego państwa prawnego.
Działanie Ministra Sprawiedliwości stanowi rażącą obrazę zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP), zasady praworządności (art. 7 Konstytucji RP) i zasady podziału władz (art. 10 Konstytucji RP) i jako takie stanowi zuchwałe nadużycie władzy przez funkcjonariusza publicznego (art. 231 k.k.).
Mając powyższe na względzie, nie waham się stwierdzić, że aprobowane przez Premiera działania, Ministra Adama Bodnara można przyrównać do niechlubnych praktyk organów PRL w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Rząd, który posługując się wzniosłą retoryką zapowiadał „przywrócenie praworządności", zamiast dawać przykład poszanowania prawa przez działania podejmowane na jego podstawie i w jego granicach, dopuszcza się gwałtu na podstawowych zasadach ustrojowych. Minister Sprawiedliwości i Prokurator Generalny Adam Bodnar czyni to w sposób iście despotyczny, na niespotykaną od 35 lat skalę.
dr hab. Małgorzata Manowska
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego