Komunikaty o sprawach

Nie stanowi naruszenia prawa przyjęcie przez komitet wyborczy od partii politycznej korzyści majątkowych o charakterze niepieniężnym w postaci mediów zużytych w trakcie korzystania z lokalu udostępnionego na siedzibę tego komitetu

20 listopada 2024 r.

​I NSW 57/24

Postanowieniem z 20 listopada 2024 r., I NSW 57/24, Sąd Najwyższy w składzie powiększonym uznał za zasadną skargę partii politycznej Porozumienie Jarosława Gowina (obecnie: Porozumienie dla Demokracji) na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej (PKW) z 25 listopada 2019 r. o odrzuceniu sprawozdania tej partii politycznej o źródłach pozyskania środków finansowych, w tym kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania oraz o wydatkach poniesionych ze środków Funduszu Wyborczego w 2018 r.  z powodu naruszenia art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, w myśl którego wydatki partii politycznej na cel finansowania udziału partii politycznej w wyborach mogą być dokonywane tylko za pośrednictwem Funduszu Wyborczego od dnia rozpoczęcia kampanii wyborczej.

Zdaniem PKW, w sprawie doszło do naruszenia art. 132 § 5 Kodeksu wyborczego poprzez przyjęcie przez komitet wyborczy utworzony przez Porozumienie Jarosława Gowina (obecnie: Porozumienie dla Demokracji) od tej partii niedozwolonych korzyści majątkowych o charakterze niepieniężnym w postaci mediów zużytych w trakcie korzystania z lokalu udostępnionego na siedzibę komitetu, a co za tym idzie, do naruszenia art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, poprzez finansowanie przez tę partię kampanii wyborczej utworzonego przez siebie komitetu z pominięciem swojego Funduszu Wyborczego.

Sąd Najwyższy, rozstrzygając w przedmiocie skargi partii, nie podzielił powyższego stanowiska PKW. Sąd Najwyższy wskazał, że kluczowy dla prawidłowego odczytania treści normatywnej powołanego przez PKW art. 132 § 5 Kodeksu wyborczego pozostaje art. 133 § 1 Kodeksu wyborczego, stosownie do którego komitet wyborczy partii politycznej oraz koalicyjny komitet wyborczy, mogą nieodpłatnie korzystać w czasie kampanii wyborczej z lokali partii politycznej, jak również z jej sprzętu biurowego. Oznacza to, że w świetle art. 133 § 1 Kodeksu wyborczego komitet wyborczy nie musi płacić za korzystanie ze wszystkich pomieszczeń lokalu partii, jak również za korzystanie z całego sprzętu biurowego oraz mediów. Nie ponosi więc kosztów oświetlenia, ogrzewania, zużycia wody, gazu, połączeń telefonicznych i internetowych itp. wydatków związanych z eksploatacją urządzeń technicznych i biurowych, w które lokal jest wyposażony.

W tej sytuacji Sąd Najwyższy nie miał wątpliwości, że wbrew stanowisku PKW, nie wystąpiła w analizowanej sprawie sytuacja nadużycia przez komitet uprawnień w postaci przyjęcia od partii niezgodnie z prawem korzyści majątkowych o charakterze niepieniężnym w postaci mediów zużytych w trakcie korzystania z lokalu udostępnionego na siedzibę Komitetu. Nie doszło tym samym również do naruszenia art. 35 ust. 2 ustawy o partiach politycznych. Skoro bowiem przyjęcie przez komitet od partii korzyści majątkowych o charakterze niepieniężnym w postaci mediów zużytych w trakcie korzystania z lokalu udostępnionego na siedzibę komitetu było w stanie faktycznym sprawy dozwolone, to w takiej sytuacji nie może być mowy o niezgodnym z prawem finansowaniu przez partię kampanii wyborczej z pominięciem Funduszu Wyborczego w rozumieniu art. 35 ust. 2 ustawy o partiach politycznych.

Postanowienie SN z dnia 20 listopada 2024 r. z uzasadnieniem (sygn. akt I NSW 57/24)

Podmiot udostępniający informację:
Sąd Najwyższy
Informacja wprowadzona do BIP przez:
Brzózka Maciej
Czas udostępnienia informacji w BIP:
20 listopada 2024 r., godz. 15:25
Przejdź do początku