Postanowieniem z 16 stycznia 2024 r., wydanym na podstawie art. 390 § 1 zd. 1 k.p.c., Sąd Apelacyjny w Warszawie przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne dotyczące tego, czy postępowanie sądowe z powództwa kredytobiorcy będącego konsumentem o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego z umowy kredytu indeksowanego albo denominowanego do waluty obcej wytoczone przeciwko bankowi, co do którego w toku postępowania ogłoszono upadłość, jest sprawą „o wierzytelność, która podlega zgłoszeniu do masy upadłości" w rozumieniu art. 145 ust. 1 ustawy z 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe (dalej: p.u.), a tym samym podlega zawieszeniu na podstawie art. 174 § 1 pkt. 4 k.p.c. w zw. z art. 144 ust. 1 i art. 145 ust. 1 p.u. do czasu rozpoznania zgłoszenia wierzytelności na liście wierzytelności lub odpowiednio odmowy uwzględnienia wierzytelności na liście i wyczerpania trybu określonego ustawą, czy też postępowanie to może być kontynuowane z udziałem syndyka masy upadłości bez oczekiwania na wyczerpanie trybu określonego w prawie upadłościowym.
Sąd Najwyższy na posiedzeniu 19 września 2024 r. rozstrzygnął przedstawione mu zagadnienie prawne, podejmując uchwałę o treści: Postępowanie sądowe z powództwa kredytobiorcy będącego konsumentem o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego z umowy kredytu, prowadzone przeciwko bankowi, co do którego w toku postępowania ogłoszono upadłość, nie jest sprawą „o wierzytelność, która podlega zgłoszeniu do masy upadłości" w rozumieniu art. 145 ust. 1 p.u., a tym samym może być podjęte z chwilą ustalenia osoby pełniącej funkcję syndyka.
Uchwała SN z dnia 19 września 2024 r. (sygn. akt III CZP 5/24)