Sąd Najwyższy

​Czy w sprawach rozpoznawanych na podstawie ustawy z 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1485) przez sądy pierwszej instancji, orzeczenia, które zapadają poza rozprawą a nie dotyczą istoty sprawy, winny być wydawane przez sąd w składzie jednego sędziego na podstawie art. 47 § 3 k.p.c., który ma zastosowanie do ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym z mocy art. 24 ust. 1 tejże ustawy, zgodnie z którym w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, z wyłączeniem art. 8, 117-124, 194-196, 204, 205, art. 205³ § 2 i 5 oraz art. 425-505¹⁴ czy też w składzie trzech sędziów zawodowych zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, który należy rozumieć w ten sposób, że rozpoznanie sprawy, o którym mowa w tym przepisie, dotyczy wszystkich orzeczeń wydawanych przez sąd niezależnie od tego, czy zapadają poza rozprawą i czy dotyczą istoty sprawy?