Sąd Najwyższy w dniu dzisiejszym (14.10) po rozpoznaniu w składzie siedmiu sędziów pytania prawnego w sprawie byłego komendanta MO skazanego za decyzje w związku z internowaniem działaczy opozycyjnych w grudniu 1981 r. podjął uchwałę, w której stwierdził, że umyślne pozbawienie wolności innej osoby - po spełnieniu szczególnych warunków - może być uznane za zbrodnię przeciwko ludzkości, której karalność nie ulega przedawnieniu, nawet jeżeli nie realizuje znamion czynu zabronionego określonego w art. 118a § 2 pkt 2 k.k.
Pytanie prawne przedstawił zwykły skład Sądu Najwyższego rozpoznający w dniu 12 marca br. kasację obrońcy w sprawie Jarosława W. byłego komendanta Milicji Obywatelskiej skazanego przez Sąd Okręgowy w Szczecinie na karę 2 lat pozbawienia wolności za decyzje w sprawie internowania działaczy opozycyjnych w grudniu 1981 r.
Skład Sądu Najwyższego rozpoznający kasację nie miał wątpliwości, że internowania w pierwszych dniach stanu wojennego były bezprawnym pozbawieniem wolności, ale miał wątpliwości czy w tej sprawie nie nastąpiło przedawnienie karalności czynów, za które skazano Jarosława W. W związku z przedstawieniem pytania i odroczeniem rozpoznania kasacji SN w marcu br. postanowił wstrzymać wykonanie orzeczenia Sądu Okręgowego w Szczecinie.
W dniu dzisiejszym SN podjął uchwałę, w której udzielił odpowiedzi na postawione zagadnienie pytanie stwierdzając, że "Umyślne pozbawienie wolności innej osoby - po spełnieniu szczególnych warunków - może być uznane za zbrodnię przeciwko ludzkości, której karalność nie ulega przedawnieniu, nawet jeżeli nie realizuje znamion czynu zabronionego określonego w art. 118a § 2 pkt 2 k.k.".
Podjęta w dniu dzisiejszym uchwała będzie wiązała skład SN, który po wyznaczeniu terminu rozprawy, po raz kolejny pochyli się nad kasacją obrońcy Jarosława W. (Sygn. V KK 402/14).