25 listopada 2020 r. Sąd Najwyższy w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych zawiesił postępowanie w sprawie ze skargi partii politycznej Partia Zieloni na uchwałę PKW nr 246/2020 z dnia 28 września 2020 r., o odrzuceniu sprawozdania partii o źródłach pozyskiwania środków finansowych w 2019 r., z powodu naruszenia art. 25 ust. 1 ustawy o partiach politycznych. Podstawą odrzucenia wskazanego sprawozdania było przyjęcie przez partię środków finansowych z niedozwolonych źródeł, od osób niemających miejsca stałego zamieszkania w Polsce, jak również od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.
Skarżąca zarzuciła, że uchwała PKW narusza art. 38a ust. 2 pkt 4 oraz art. 38a ust 2 pkt 4 w zw. z art. 39a ust. 2 ustawy o partiach politycznych.
Mając na uwadze, że w Trybunale Konstytucyjnym toczy się sprawa (P 2/19) zainicjowana pytaniem prawnym Sądu Najwyższego z 8 grudnia 2018 r., I NSW 14/18 w przedmiocie zgodności z Konstytucją RP art. 38a ust. 2 pkt 4 w związku z art. 25 ust. 1, art. 38a ust. 1 pkt 3, art. 38d ustawy o partiach politycznych, a problem prawny w przedmiotowej sprawie jest z nią tożsamy, Sąd Najwyższy zawiesił postępowanie do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny sprawy P 2/19.
Z uwagi na fakt, że jest to kolejna sprawa zawieszona przez Sąd Najwyższy z uwagi na toczące się w Trybunale Konstytucyjnym postępowanie, Prezes Sądu Najwyższego kierująca pracą Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych po raz kolejny wystąpiła do Prezes Trybunału Konstytucyjnego o priorytetowe rozpoznanie sprawy prowadzonej pod sygnaturą P 2/19, jak również sprawy zainicjowanej pytaniem prawnym z Sądu Najwyższego przedstawionym postanowieniem z dnia 14 grudnia 2016 r. sprawy P 8/17.
Zadane przez Sąd Najwyższy pytania dotyczą istotnych przepisów ustawy o partiach politycznych, które zobowiązują Państwową Komisję Wyborczą do odrzucenia sprawozdania finansowego partii politycznej w każdym przypadku ich naruszenia, czyli bez względu na okoliczności, przyczyny i skalę tego naruszenia. Jednocześnie konsekwencją odrzucenia sprawozdania finansowego jest utrata przez partie polityczną prawa do otrzymania subwencji w następnych 3 latach, w których uprawniona jest do jej otrzymywania.
Podkreślić należy, że sprawne rozpoznawanie skarg na postanowienia Państwowej Komisji Wyborczej odrzucające sprawozdania partii politycznych może być postrzegane jako jeden z elementów gwarancji konstytucyjnej zasady jawności finansowania partii politycznych.