V KZ 42/25

POSTANOWIENIE

Dnia 30 września 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Barbara Skoczkowska

w sprawie A.W.,

skazanego za popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. i innych,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 30 września 2025 r.

zażalenia pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych,

na zarządzenie Przewodniczącego V Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 24 lipca 2025 r., sygn. akt V Ka 134/25,

w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 4 lipca 2025 r., sygn. akt V Ka 134/25

p o s t a n o w i ł :

utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia z dnia 24 lipca 2025 r., sygn. akt V Ka 134/25, Przewodniczący Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w Płocku odmówił przyjęcia wniosku pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 4 lipca 2025 r., sygn. akt V Ka 134/25, z uwagi na jego wniesienie przez osobę nieuprawnioną. W uzasadnieniu sędzia wskazał, że wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożyła i podpisała aplikantka adwokacka, która wprawdzie załączyła wydane na podstawie art. 77 ust. 5 ustawy Prawo o adwokaturze upoważnienie z dnia 27 czerwca 2025 r. podpisane przez adw. M.N., jednakże upoważnienie to nie było zgodne z tym przepisem, bowiem nie wymieniało rodzaju pisma, do którego aplikantka została upoważniona, ani też sprawy, w której ma ono zostać złożone.

„Pismo o uzupełnieniu braków formalnych wraz z wnioskiem o uzasadnienie oraz ew. zażaleniem” wniosła adw. K.W., będąca drugim pełnomocnikiem oskarżycieli posiłkowych. Do pisma pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych dołączyła upoważnienie z dnia 4 lipca 2025 r. dla aplikantki adwokackiej W.M., z którego wynika, że upoważnia ją do sporządzenia i podpisania wniosku o uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 4 lipca 2025 r. wydanego w prawie V Ka 134/25.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Słusznie podkreślono w zaskarżonym zarządzeniu, że zgodnie z art. 77 ust. 5 ustawy z 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze, aplikant adwokacki może sporządzić i podpisać pisma procesowe związane z występowaniem adwokata przed sądami, organami ścigania i organami państwowymi, samorządowymi i innymi instytucjami jedynie z wyraźnego upoważnienia adwokata, z wyłączeniem apelacji, skargi kasacyjnej i skargi konstytucyjnej. Upoważnienie udzielone przez adw. M.N., jako zbyt ogólne i nie zawierające określenia sprawy ani też rodzaju pisma, nie odpowiadało przepisowi art. 77 ust. 5 Prawa o adwokaturze. Na podstawie tego upoważnienia aplikantka adwokacka nie uzyskała upoważnienia adwokata do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, a więc wniosek został złożony przez osobę nieuprawnioną.

Odnosząc się w tym kontekście do pisma adw. K.W. należy zauważyć, że nie była ona wzywana do uzupełnienia braków formalnych na podstawie art. 120 § 2 k.p.k., a więc złożenie obecnie upoważnienia z dnia 4 lipca 2025 r. dla aplikantki adwokackiej W.M., nie mogło odnieść oczekiwanego przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych rezultatu. Ma to szczególne znaczenie w sytuacji, gdy pismo to nie zawiera wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku wydanego w tej sprawie.

Nadto nie może budzić zdziwienia, że aplikantka adwokacka składając w dniu 8 lipca 2025 r., wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku dołączyła upoważnienie ogólne udzielone jej w dniu 27 czerwca 2025 r. przez adw. M.N., a nie upoważnienie szczegółowe do tej konkretnej sprawy, udzielone jej przez adw. K.W. rzekomo w dniu 4 lipca 2025 r., a więc w dniu wydania wyroku przez Sąd odwoławczy.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.

[WB]

[a.ł]