V KS 31/25

POSTANOWIENIE

Dnia 10 września 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Eugeniusz Wildowicz

w sprawie B. G.

oskarżonej z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. i in.,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej

na posiedzeniu w dniu 10 września 2025 r.,

wniosku obrońcy o wyłączenie SSN Pawła Kołodziejskiego od udziału w sprawie sygn. akt V KS 31/25,

na podstawie art. 42 § 4 k.p.k. w zw. z art. 41 § 1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł

wyłączyć sędziego Sądu Najwyższego Pawła Kołodziejskiego od udziału w sprawie sygn. akt V KS 31/25.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2025 r. do Sądu Najwyższego wpłynęła skarga obrońcy oskarżonej B. G. na wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 13 listopada 2024 r., sygn. akt II AKA 190/23, uchylający wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 21 marca 2023 r., sygn. akt III K 24/20, w zakresie czynu zarzuconego oskarżonej w pkt II aktu oskarżenia (z art.18 § 3 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k.) i w tej części przekazujący sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sprawa powyższa została zarejestrowana pod sygnaturą V KS 31/25 i zarządzeniem Prezesa Izby Karnej z dnia 25 czerwca 2025 r., przydzielona do referatu SSN Pawła Kołodziejskiego.

W dniu 15 lipca 2025 r. obrońca B. G. wystąpiła z wnioskiem o wyłączenie SSN Pawła Kołodziejskiego od rozpoznania sprawy sygn. akt V KS 31/25 w związku z istnieniem uzasadnionych wątpliwości co do jego bezstronności, wynikających z wady powołania go na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego oraz w celu zapobieżenia wydaniu orzeczenia obarczonego bezwzględną przyczyną odwoławczą z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Wniosek zasługuje na uwzględnienie. Opiera się bowiem na okolicznościach kwestionujących bezstronność wyznaczonego do rozpoznania sprawy sędziego Sądu Najwyższego, a związanych z jego powołaniem na urząd sędziego Sądu Najwyższego w dotkniętej wadą prawną procedurze z udziałem Krajowej Rady Sądownictwa, ukształtowanej, na podstawie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r., w sposób niezgodny z Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej, które w odniesieniu do sędziów Sądu Najwyższego skutkuje każdorazowo uznaniem Sądu z ich udziałem za nienależycie obsadzony (por. uchwała trzech połączonych Izb Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/20). Wynika to z wyjątkowego statusu sędziów Sądu Najwyższego i kluczowych kompetencji tego Sądu, mającego gwarantować niezakłócone, prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego państwa prawnego oraz obiektywny standard niezależności, niezawisłości i bezstronności orzekania (por. ibidem).

Z tego względu wielokrotnie już Sąd Najwyższy wskazywał na potrzebę wyłączenia sędziego SN Pawła Kołodziejskiego od rozpoznania spraw z uwagi na brak przymiotu niezawisłości i bezstronności, m.in. w postanowieniach z dnia 20 maja 2024 r., III KK 27/24 czy z dnia 22 listopada 2022 r., V KK 485/21. Sąd Najwyższy w niniejszym składzie w pełni wyrażone w tych orzeczeniach poglądy aprobuje i uznaje za własne.

W tym stanie rzeczy, mając nadto na uwadze, że wielokrotnie już w orzecznictwie Sądu Najwyższego wyrażano pogląd, iż w sytuacji wystąpienia ryzyka nieprawidłowej obsady sądu uzasadnione jest zastosowanie instytucji wyłączenia sędziego (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 8 czerwca 2022 r., V KO 43/22; z dnia 23 czerwca 2022 r., II KO 48/22; z dnia 28 lipca 2022 r., V KO 69/22; z dnia 25 listopada 2021 r., I CSKP 524/21; z dnia 16 września 2022 r., III KK 339/22), należało uwzględnić wniosek o wyłączenie sędziego Sądu Najwyższego Pawła Kołodziejskiego od udziału w niniejszej sprawie.

[J.J.]

[a.ł]