ZARZĄDZENIE
Dnia 16 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Wiliński
po zapoznaniu się z pismem obrońcy skazanego P.Ż., oznaczonym jako wniosek o wznowienie postępowania, sygnalizującym konieczność wznowienia z urzędu postępowania karnego, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 17 stycznia 2022 r., sygn. akt II AKa 306/21, zmieniającym wyrok Sądu Okręgowego we Włocławku z dnia 2 lipca 2021 r., sygn. akt II K 30/21,
1. stwierdzić brak podstaw do wszczęcia przez Sąd Najwyższy postępowania o wznowienie z urzędu wskazanego wyżej postępowania (art. 542 § 3 k.p.k.);
2. zakreślić sprawę jako załatwioną w inny sposób.
[WB]
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 540 § 1 k.p.k. możliwe jest wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym orzeczeniem z powodu wskazanych tam przesłanek. Z urzędu wznowienie takiego postępowania sądowego możliwe jest także w razie ujawnienia się bezwzględnej przyczyny odwoławczej (art. 542 § 3 k.p.k.) i do jednej z nich właśnie odnosi się wniosek obrońcy skazanego. Wniosek ten uznać więc należało jako sygnalizację podstawy do wznowienia postępowania z urzędu. Obrońca skazanego P.Ż., w piśmie oznaczonym jako wniosek o wznowienie postępowania, stanowiącym w istocie sygnalizację konieczności wznowienia z urzędu postępowania karnego, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 17 stycznia 2022 r., sygn. akt II AKa 306/21, zmieniający wyrok Sądu Okręgowego we Włocławku z dnia 2 lipca 2021 r., sygn. akt II K 30/21, wskazał bowiem na udział w składzie orzekającym Sądu I instancji sędziego X. Y., uznając, że w świetle uchwały 3 połączonych Izb Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/2020 wystąpiła w sprawie bezwzględna podstawa odwoławcza.
Zasadnicze znaczenie dla rozpoznania tej sprawy ma uchwała 3 połączonych Izb Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/2020. Jak wskazano w niej: „Nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. albo sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c. zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego w sądzie powszechnym albo wojskowym na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw, jeżeli wadliwość procesu powoływania prowadzi, w konkretnych okolicznościach, do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności”. Oznacza to konieczność wykazania istnienia „okoliczności” wskazujących na szczególnie bliski związek konkretnego sędziego z organami władzy wykonawczej w okresie podejmowania przez te organy zamachu na dobro wymiaru sprawiedliwości, które w związku z faktem powołania na stanowisko sędziowskie z udziałem wadliwie ukształtowanej KRS prowadzą do wniosku, że nie zapewnia on w ocenie bezstronnego obserwatora wymaganych standardów bezstronności i niezależności.
Autor sygnalizacji, poza wskazaniem na fakt powołania sędziego X. Y. do Sądu Okręgowego we Włocławku w lipcu 2020 r. z udziałem wadliwie funkcjonującej KRS, nie wskazał żadnej okoliczności, która prowadziłaby do stwierdzenia, że doszło do realizacji przesłanek wskazanych w uchwale 3 połączonych Izb SN. Sąd Najwyższy nie stwierdził w dotychczasowym orzecznictwie w odniesieniu do w/w sędziego wystąpienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej, a okoliczności takie nie ujawniły się także obecnie.
Jednocześnie uznano, że stwierdzenie braku podstaw do wznowienia postępowania z urzędu w ramach kontroli formalnej pisma sygnalizacyjnego nie wymaga wydania orzeczenia, formą właściwą jest więc zarządzenie, a zatem nie jest również niezbędne rozstrzyganie w tej kwestii w składzie większym niż 1 osobowy, tj. z udziałem sędziego sprawozdawcy.
W konsekwencji powyższego zarządzono jak na wstępie.
[WB]
[r.g.]