POSTANOWIENIE
Dnia 21 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba
w sprawie zażalenia pełnomocnika B., T. i J. S.
na umorzenie śledztwa
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 21 stycznia 2025 r.
wniosku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy
z dnia 30 grudnia 2024 r., sygn. akt III Kp 1993/24
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
uwzględnić wniosek i przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Koninie
ł.n
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy wskazanym wyżej postanowieniem, na podstawie art. 37 k.p.k., wystąpił do Sądu Najwyższego z inicjatywą przekazania niniejszej sprawy do rozpoznania sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości.
Wniosek Sądu został uzasadniony faktem, że przedmiotem rozpoznania na obecnym etapie procesu jest zażalenie na umorzenie śledztwa w sprawie o czyn z art. 151 k.k. Jak wynika z uzasadnienia tego zażalenia wskazuje się w nim na zawinienie m.in. J. K. (k.4 zażalenia), który jest bratem Sędziego X. Y. będącego Przewodniczącym Wydziału III Karnego Sądu Okręgowego w B., a więc Sądu właściwego w niniejszej sprawie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek Sądu Okręgowego zasługuje na uwzględnienie.
Rzeczywiście, w sytuacji gdy zarzuty zażalenia zmierzają do wykazania sprawstwa osoby blisko spokrewnionej z sędzią, który jest zatrudniony w Sądzie właściwym do rozpoznania sprawy, w postrzeganiu powszechnym mogą zrodzić się wątpliwości, czy skład tego Sądu jest bezstronny. Dobrze pojmowany interes wymiaru sprawiedliwości przemawia za eliminowaniem sytuacji, które mogą rodzić takie wątpliwości.
Stąd potrzeba uwzględnienia wniosku.
Uwzględniając powyższe, Sąd Najwyższy wskazał jako właściwy do rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy w Koninie, a więc Sąd, którego w żadnym stopniu nie dotyczą podnoszone wątpliwości.
ł.n
r.g.