POSTANOWIENIE
Dnia 28 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Bojańczyk
w sprawie D.B. i I.C.,
skazanych z art. 165 § 1 pkt 5 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 28 lutego 2025 r.
wniosku SSN W.P. o wyłączenie
od udziału w sprawie o sygn. akt V KK 15/24
na podstawie art. 42 § 4 zdanie pierwsze k.p.k. w zw. z art. 41 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
wyłączyć sędziego SN W.P. od udziału w sprawie o sygn. akt V KK 15/24.
UZASADNIENIE
W dniu 30 września 2024 r. sędzia SN W.P. złożył oświadczenie podnoszące okoliczności uzasadniające wyłączenie jego udziału w sprawie o sygn. akt V KK 15/24 (k. 102).
W uzasadnieniu wniosku jego Autor wskazał, że zarządzeniem z dnia 7 sierpnia 2024 r. został wyznaczony do udziału w sprawie V KK 15/24, tj. rozpoznania kasacji obrońców skazanych od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 marca 2023 r., II AKa 235/22. Zaskarżone orzeczenie zapadło po uchyleniu przez Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2022 r., II KK 216/21, wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 października 2020 r., II AKa 233/19. Kasatoryjny wyrok Sądu Najwyższego zapadł, m.in. z jego udziałem, po uwzględnieniu kasacji wniesionych przez obrońców skazanych. Autor wniosku dokonując porównania treści nadzwyczajnych środków zaskarżenia uznał, że podniesione w nich zarzuty w znacznej mierze pokrywają się, co sprawia, że rozstrzyganie przez Sąd Najwyższy z udziałem sędziego o zasadności zarzutów zawartych w kasacjach może w ocenie stron, a także w odbiorze zewnętrznym, stwarzać uzasadnione wątpliwości co do warunków zachowania standardu bezstronności. Zauważył też, że ze względu na wskazaną sytuację od udziału w sprawie został już wyłączony (k. 87) sędzia SN W.W., wyznaczony zarządzeniem z dnia 6 lutego 2024 r.
Do rozpoznania wniosku o wyłączenie została wyznaczona sędzia SN M. W.W., która w dniu 9 października 2024 r. złożyła wniosek o wyłączenie od udziału w jego rozpoznaniu. Postanowieniem SN z dnia 6 listopada 2024 r. (V KK 15/24, KRI 617) wniosek ten został uwzględniony. 13 listopada 2024 r. sprawa została zarejestrowana jako KRI 607.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek o wyłączenie złożony przez sędziego SN W.P. od udziału w rozpoznaniu sprawy kasacyjnej sygn. V KK 15/24, opiera się, podobnie jak poprzednio złożony w tej sprawie przez innego sędziego Sądu Najwyższego wniosek o wyłączenie od udziału w sprawie (k. 79 akt) na tożsamych argumentach, tj. ujmując rzecz skrótowo na wskazaniu istnienia (w przekonaniu wnioskodawcy) ewentualnych wątpliwości co do bezstronności wynikających z uprzedniego orzekania w sprawie sygn. II KK 216/21 (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2022 r.), z uwagi na to, że zdaniem Autora wniosku cyt.: „podniesione w [kasacjach] zarzuty w znacznej mierze pokrywają się”.
Wypada podkreślić, że ustawa postępowania karnego w sposób precyzyjny określa i uwzględnia układy procesowe, w których sędzia orzekał poprzednio w sprawie, wiążąc z nimi skutek procesowy w postaci wyłączenia sędziego od udziału w sprawie z mocy prawa (art. 40 § 1 pkt 6, 7 i 9 oraz § 3 k.p.k.). Nie wymienił prawodawca wśród tych sytuacji konfiguracji procesowej, w której sędzia orzekał już co do poprzednio wniesionej(-ych) w sprawie kasacji. Przemawiałoby to zatem za wyjątkowo ostrożnym podejściem do tezy, że orzekanie przez sędziego w takiej sytuacji winno być oceniane w pryzmacie przepisu art. 41 § 1 k.p.k., skoro ustawodawca w polu widzenia miał istnienie rozmaitych układów procesowych, w których sędzia poprzednio orzekał w postępowaniu (także kasacyjnym), powiązał z nimi konsekwencje prawne, o których mowa w art. 40 § 1 in principio k.p.k., zaś poza zakresem regulacji pozostawił sytuację ponownego orzekania co do kasacji wniesionej(-ych) w tej samej sprawie.
Jednak przesądzenie tej kwestii i udzielenie odpowiedzi na zarysowane powyżej pytanie jawi się w konfiguracji procesowej niniejszej sprawy jako zbędne. W jej realiach całkowicie niezrozumiale dla zewnętrznego, rozsądnie, poprawnie i logicznie rozumującego obserwatora postępowania kasacyjnego sygn. V KK 15/24 byłoby bowiem postąpienie Sądu Najwyższego polegające na ewentualnym nieuwzględnieniu wniosku sędziego SN W.P., który wskazał na istnienie identycznych powodów przemawiających za jego wyłączeniem, jak sędziowie Sądu Najwyższego znajdujący się w tej samej lub analogicznej sytuacji faktycznej (por. wnioski o wyłączenie na k. 79 i 105 akt) we wnioskach uwzględnionych już przez Sąd Najwyższy postanowieniami z dnia 17 lipca 2024 r. (KRI 457) i 6 listopada 2024 r. (KRI 617) i wydanie odmiennego rozstrzygnięcia co do jego zasadności lub niezasadności. (Ostatnie ze wskazanych powyżej postępowań incydentalnych, zakończone wydaniem postanowienia SN z dnia 6 listopada 2024 r. (KRI 617) dotyczyło wprawdzie nieco innego układu procesowego, bowiem chodziło o wyłączenie sędziego Sądu Najwyższego od udziału w postępowaniu „KRI”, tj. w rozpoznaniu wniosku sędziego Sądu Najwyższego o wyłączenie od udziału w postępowaniu kasacyjnym; jednak u podstaw zainicjowania tego postępowania legły wątpliwości o tym samym charakterze i ten sam układ procesowy, tj. udział sędzi wyznaczonej do rozpoznania wniosku sędziego o wyłączenie od udziału w sprawie w postępowaniu kasacyjnym zakończonym wydaniem wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2022 r., sygn. II KK 216/21.)
Mając powyższe na uwadze, kierując się względem na zachowanie określonej spójności rozstrzygnięć incydentalnych zapadających w ponownie toczącym się postępowaniu kasacyjnym, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
[WB]
[a.ł]