IV KZ 30/25

Zarządzenie zostało zaskarżone przez skazanego, który stwierdził, że złe sprecyzowanie wniosku wynika z braku jego wiedzy, jak powinno ono wyglądać. Jeśli chodzi o niezachowanie 7-dniowego terminu to jego przyczyną było przebywanie na leczeniu „biologicznym na ciężką postać zapalenia stawów”. Dodał, że w tym czasie miał również rozprawę, badał go lekarz sądowy. Skazany załączył zaświadczenia lekarskie i zwolnienie lekarskie.

Sąd Najwyższy zważył co następuje.

Zażalenie jest zasadne. W badanej sprawie nie było bowiem podstaw do wzywania skazanego do uzupełnienia braków formalnych złożonego przez niego w ustawowym terminie wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie wyroku z uzasadnieniem. Sprawa dotyczyła bowiem jednego skazanego, a wyrok Sądu Okręgowego zawierał jedynie rozstrzygnięcie o "utrzymaniu w mocy zaskarżonego wyroku" oraz o kosztach postępowania odwoławczego. To ostatniego rozstrzygnięcie nie może być jednak samodzielnie zaskarżone kasacją. W takiej sytuacji, wobec treści wniosku skazanego o uzasadnienie wyroku, nie powinno budzić wątpliwości, że domaga się on uzasadnienia rozstrzygnięcia o utrzymaniu w mocy wyroku Sądu I instancji. Przewidziana w art. 422 § 3 k.p.k. procedura uzupełnienia braków formalnych wniosku o uzasadnienie nie może być używana w tych sytuacjach, w których z treści pisma sporządzonego samodzielnie przez stronę procesową wynika jednoznacznie, co stanowi przedmiot wniosku i jaki jest jego zakres. Takie stanowisko zostało już wcześniej wyrażone w orzecznictwie Sądu Najwyższego, zob. postanowienie z dnia 31 maja 2023 r., III KZ 17/23, Lex nr 3567102. W związku z czym, Sąd Okręgowy w Gliwicach powinien sporządzić uzasadnienie wyroku i doręczyć je skazanemu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.

[J.J.]

[a.ł]