POSTANOWIENIE
Dnia 17 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Dziergawka
w sprawie oskarżonego T.M.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 17 lipca 2025 r.,
wniosku Sądu Okręgowego w Katowicach
zawartego w postanowieniu z dnia 13 maja 2025 r., sygn. akt VII Ka 342/25,
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu,
z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości,
na podstawie art. 37 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
przekazać sprawę Sądu Okręgowego w Katowicach o sygn. akt VII Ka 342/25 do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Sosnowcu.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Mysłowicach nieprawomocnym wyrokiem z dnia 4 grudnia 2024 roku, sygn. akt II K 388/20, skazał T.M. za czyn z art. 286 § 1 k.k. na karę 150 stawek dziennych grzywny po 30 zł stawka, na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych oraz orzekł o kosztach sądowych.
Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca oskarżonego T.M.
Akta przedmiotowej sprawy w związku ze złożoną apelacją zostały przesłane do Sądu Okręgowego w Katowicach.
Sąd Okręgowy w Katowicach postanowieniem z dnia 13 maja 2025 r., sygn. akt VII Ka 342/25, zwrócił się do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości. Uzasadniając wniosek wskazano, że oskarżonym w przedmiotowej sprawie jest […] sędzi delegowanej do VI Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w Katowicach, która z uwagi na wieloletnie wykonywanie obowiązków służbowych, pozostaje zarówno w relacjach służbowych jak i towarzyskich z pozostałym sędziami Sądu Okręgowego, co może zarówno w odczuciu społecznym jak i występujących w sprawie stron rodzić wątpliwości co do bezstronności sędziów orzekających w tym sądzie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek Sądu Okręgowego w Katowicach zasługuje na uwzględnienie.
Przepis art. 37 k.p.k. ma wyjątkowy charakter z uwagi na możliwość odstąpienia od właściwości miejscowej sądu. Przekazanie sprawy powinno nastąpić jedynie w sytuacji, gdy występują realne okoliczności, które mogą zagrażać, w wypadku rozpoznania sprawy przez sąd właściwy, dobru wymiaru sprawiedliwości. Za takie okoliczności można uznać tego rodzaju sytuacje, które mogą wywierać wpływ na swobodę orzekania lub stwarzać przekonanie, nawet mylne, o braku warunków do rozpoznania sprawy w sposób obiektywny (zob. postanowienie SN z dnia 18 lutego 2021 r., IV KO 4/21; postanowienie SN z dnia 15 maja 2023 r., III KO 41/23; postanowienie SN z dnia 27 lutego 2025 r., III KO 3/25).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, uznać należy, że przytoczone we wniosku sądu meriti argumenty wskazują, że zachodzi tego rodzaju okoliczność pozwalająca na przyjęcie, że dobro wymiaru sprawiedliwości wymaga przekazania przedmiotowej sprawy do jej rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu. Z akt sprawy wynika, że oskarżonym w sprawie jest mąż sędzi delegowanej do Sądu Okręgowego w Katowicach, która pozostaje, z uwagi na wieloletnią pracę służbową, w relacjach zarówno zawodowych jak i towarzyskich z sędziami tego sądu. Powyższe okoliczności jednoznacznie wskazują, że w takim układzie procesowym mogłyby rodzić się wątpliwości co do bezstronnego i obiektywnego rozpoznania sprawy przez ten sąd. Zgodzić należy się z tezą, ugruntowaną już w licznych orzeczeniach Sądu Najwyższego, że jeżeli stroną procesu jest sędzia, pracownik sądu lub inna osoba, która ma ciągły bliski zawodowy, a także osobisty kontakt z sędziami - ten sąd nie powinien orzekać w sprawie (zob. postanowienie SN z dnia 24 czerwca 2020 r., V KO 45/20; postanowienie SN z dnia 29 maja 2024 r., IV KO 56/24; postanowienie SN z dnia 24 stycznia 2025 r., III KO 171/24; postanowienie SN z dnia 20 lutego 2025 r., V KO 22/25).
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy postanowił przekazać sprawę Sądu Okręgowego w Katowicach o sygn. akt VII Ka 342/25 do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, jednocześnie czyniąc zastrzeżenie, że decyzja powyższa podyktowana jest troską o dobro wymiaru sprawiedliwości, albowiem okoliczności tej sprawy, w sytuacji gdyby rozpoznawał ją sąd właściwy, mogłyby w odczuciu społecznym wywołać wątpliwości co do obiektywności i rzetelności prowadzonego postępowania (zob. postanowienie SN z dnia 25 października 2024 r., V KO 108/24).
Uwzględniając wskazane okoliczności uznano, że zaistniała podstawa określona w art. 37 k.p.k. do przekazania przedmiotowej sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, tj. Sądowi Okręgowemu w Sosnowcu, położonemu w odległości stosunkowo bliskiej od sądu miejscowo właściwego, a jednocześnie w innym okręgu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
[WB]
[a.ł]