ZARZĄDZENIE
Dnia 22 września 2025 r.
SSN Wiesław Kozielewicz w przedmiocie wniosku skazanego Ł. M. z dnia 28 listopada 2024 r. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. akt II AKz 129/23, utrzymującym w mocy postanowienie Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 2 marca 2023 r., sygn. akt III K 27/22, mocą którego umorzono postępowanie o wydanie wyroku łącznego
zarządził:
odmówić przyjęcia wniosku o wznowienie postępownaia sporządzonego przez skazanego Ł. M. .
W myśl art. 545 § 2 k.p.k. wniosek o wznowienie postępowania, jeśli nie pochodzi od prokuratora, powinien zostać sporządzony i podpisany przez adwokata, radcę prawnego albo radcę Prokuratorii Generalnej. Przewidziany w powołanym przepisie tzw. przymus adwokacko – radcowski, wprowadza dodatkowy warunek formalny wniosku o wznowienie postępowania. Skazany Ł. M. sam sporządził wniosek z dnia 28 listopada 2024 r. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. akt II AKz 129/23, utrzymującym w mocy postanowienie Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 2 marca 2023 r., sygn. akt III K 27/22, mocą którego umorzono postępowanie o wydanie wyroku łacznego (k. 3 – 4 ). W tej sytuacji zarządzeniem z dnia 29 lipca 2025 r., sygn. akt IV KO 153/24, wezwano skazanego Ł. M. do usunięcia braku formalnego jego osobistego wniosku, poprzez przedłożenie w terminie siedmiu dni od daty otrzymania pisma, wniosku o wznowienie postępowania, zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. akt II AKz 129/23, sporządzonego i podpisanego przez adwokata lub radcę prawnego oraz uiszczenia opłaty w kwocie 150 złotych od złożonego wniosku, pod rygorem odmowy przyjęcia wniosku (k. 27), Wezwanie to, przesłane do Aresztu Śledczego w S. (k. 29 – 33), gdzie skazany był osadzony, a następnie na podany przez skazanego adres zamieszkania w E. (34 – 36 ), zostało znane za doręczone (por. zarządzenie – koperta z k. 34). W zakreślonym siedmiodniowym prekluzyjnym terminie skazany Ł. M. nie uzupełnił braków formalnych swojego pisma procesowego zawierającego wniosek o wznowienie postępowania, albowiem nie przedłożył w tym terminie wniosku o wznowienie postępowania sporządzonego i podpisanego przez adwokata lub radcę prawnego, jak też nie uiścił wymaganej opłaty sądowej. Wskazać należy, że siedmiodniowy prekluzyjny termin do uzupełnienia braków formalnych pisma, jest terminem który nie może zostać skrócony, ani przedłużony (por. np. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 6 kwietnia 2006 r., sygn. akt II KZ 12/06, LEX nr 182952, z dnia 10 kwietnia 2006 r., sygn. akt IV KZ 13/06, R – OSNKW 2006, poz. 805, z dnia 17 września 2008 r., sygn. akt III KZ 85/08, R – OSNKW 2008, poz. 1867, z dnia 9 grudnia 2016 r., sygn. akt IV KZ 59/16, Legalis). Konsekwencją nieuzupełnienia przez stronę w terminie braku formalnego wniosku o wznowienie postępowania jest odmowa jego przyjęcia.
W tym stanie rzeczy, zgodnie z art. 530 § 2 k.p.k. i art. 120 § 2 k.p.k., które to przepisy stosuje się w postępowaniu o wznowienie postępowania (por. treść art. 545 § 1 k.p.k.), należało odmówić przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania sporządzonego osobiście przez skazanego Ł. M. .
[J.J.]
[a.ł]