III KO 138/24

POSTANOWIENIE

Dnia 1 lipca 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Gierszon

w sprawie skazanego A.W.

oskarżonego o przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i in.,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 1 lipca 2025 r.

sygnalizacji skazanego istnienia podstaw do wznowienia z urzędu

postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

z dnia 2 marca 2023 r., sygn. akt II AKa 44/22,

na podstawie art. 545 § 3 k.p.k. a contrario

postanowił

stwierdzić brak podstaw do wznowienia z urzędu postępowania.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2024 r. do Sądu Najwyższego wpłynęło pismo skazanego A.W. zatytułowane wniosek, w którym wniósł na podstawie art. 540 § 2 i 3 k.p.k. o uchylenie wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 2 marca 2023 r., II AKa 44/22, z uwagi na wystąpienie bezwzględniej podstawy odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że w wydaniu tego wyroku brali udział sędziowie nieuprawnieni do orzekania. Dodał, że organy międzynarodowe nie uznają sędziów powołanych w procedurze z udziałem tzw. neo-KRS, a w składzie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie orzekającego w jego sprawie brało udział dwóch takich sędziów.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Złożona sygnalizacja nie mogła okazać się skuteczna, gdyż nadmieniony wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie został uchylony wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2025 r., sygn. akt III KK 481/24, w wyniku rozpoznania kasacji obrońcy skazanego A.W. Z uwagi na to brak przedmiotu wznowienia. Dlatego należało stwierdzić brak podstaw do wznowienia postępowania z urzędu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.

[WB]

[a.ł]