POSTANOWIENIE
3 czerwca 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Karol Weitz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 3 czerwca 2025 r. w Warszawie
zażalenia A.B. i A.B.1
na postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi
z 13 lutego 2024 r., III Ca 613/22,
w sprawie z wniosku P.W. i B.W.
z udziałem A.B. i A.B.1
o zniesienie współwłasności,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 13 lutego 2024 r. Sąd Okręgowy w Łodzi odrzucił skargę kasacyjną uczestników postępowania A.B. i A.B.1 od postanowienia tego Sądu z 5 października 2023 r. oddalającego apelację uczestników postępowania od postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi z 11 stycznia 2022 r. w sprawie z wniosku P.W. i B.W. z udziałem uczestników o zniesienie współwłasności.
Sąd ustalił, że postanowienie z 5 października 2023 r. z uzasadnieniem zostało doręczone pełnomocnikowi skarżących przez portal informacyjny Sądu Okręgowego w Łodzi, który nie zapoznał się z nim. Wobec tego Sąd przyjął, że doręczenie odpisu postanowienia nastąpiło, zgodnie z art. 15zzs9 ust 3 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych ( Dz.U. poz. 1842 ze zm. dalej jako „ustawa”). po upływie 14 dni od dnia umieszczenia pisma w portalu informacyjnym, który to termin upłynął z kolei 30 listopada 2023 r. Należało zatem przyjąć, że doręczenie pełnomocnikowi skarżących odpisu postanowienia z 5 października 2023 r. z uzasadnieniem nastąpiło 30 listopada 2023 r. i od tego dnia biegł dwumiesięczny termin na wniesienie skargi kasacyjnej od tego postanowienia i upływał on 30 stycznia 2024 r. W tym stanie rzeczy skarga kasacyjna uczestników postępowania wniesiona 5 lutego 2024 r. złożona została po upływie terminu określonego w art. 3985 §1 k.p.c. i jako taka podlegała odrzuceniu zgodnie z art. 3986 § 2 k.p.c.
Zażalenie na postanowienie z 13 lutego złożyli uczestnicy postępowania. Zarzucając naruszenie art. 3986 § 2 w związku z art. 3985 §1 , a także art. 233 § 2 k.p.c. wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
W uzasadnieniu podnieśli, że sąd drugiej instancji błędnie ustalił, że postanowienie z 5 października 2023 r. zostało doręczone skarżącym 30 listopada 2023 r. i wobec tego ich skarga kasacyjna od niego została wniesiona po terminie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzecznictwie przyjęto, że doręczenie orzeczenia sądu drugiej instancji z uzasadnieniem przez umieszczenie go w portalu informacyjnym sądu zgodnie z art. 15 zzs9 ustawy jest skuteczne i przy zachowaniu obowiązujących w tym zakresie wymagań skutkuje rozpoczęciem biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej z chwilą zapoznania się pełnomocnika z orzeczeniem na tym portalu bądź - w braku takiego zapoznania się - z chwilą upływu 14 dni od dnia umieszczenia orzeczenia w portalu (por. postanowienia Sądu Najwyższego z 22 czerwca 2022 r., III CZ 198/22 nie publ. oraz z 20 lutego 2023 r., III CZ 205/22, nie publ.).
Wobec ustalenia przez Sąd drugiej instancji w niniejszej sprawie, że postanowienie z 5 października 2023 r. zostało doręczone pełnomocnikowi uczestników postępowania przez umieszczenie w portalu informacyjnym sądu, który wydał to postanowienie oraz, że pełnomocnik ten nie zapoznał się z tym postanowieniem, a także że 14 dni od dnia umieszczenia postanowienia sądu na portalu upłynęło 30 listopada 2023 r., zasadne było przyjęcie przez sąd drugiej instancji, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z 5 października 2023 r. rozpoczął bieg 30 listopada 2023 r. i upłynął 30 stycznia 2024 r. W tym stanie rzeczy skarga kasacyjna wniesiona 5 lutego 2024 r. została złożona po upływie dwumiesięcznego terminu określonego w art. 3985 § 1 k.p.c. i podlegała odrzuceniu. kwestionowanie przez skarżących ustalenia sądu drugiej instancji, że postanowienie z 5 października 2023 r. zostało im doręczone 30 listopada 2023 r. było bezpodstawne W rezultacie zażalenie skarżących jako bezzasadne podlegało oddaleniu.
Z tych względów, na podstawie art. 39814 w związku z art. 3941 § 3 k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.
(R.N.)
[a.ł]