II ZK 53/24

POSTANOWIENIE

Dnia 3 lipca 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Wiesław Kozielewicz

w sprawie radcy prawnego S.W. po rozpoznaniu w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej na posiedzeniu w dniu 3 lipca 2025 r. z urzędu w przedmiocie umorzenia kosztów sądowych,

na podstawie art. 15 § 1 k.k.w. w zw. z art. 741 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych

postanowił:

umorzyć postępowanie wykonawcze dotyczące kosztów sądowych w kwocie 3094 (trzech tysięcy dziewięćdziesięciu czterech) złotych, zasądzonych od ukaranego radcy prawnego S. W. na rzecz Skarbu Państwa postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 30 października 2024 r. w sprawie o sygn. akt II ZK 53/24.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 30 października 2024 r., sygn. akt II ZK 53/24, Sąd Najwyższy oddalił jako oczywiście bezzasadną kasację obrońcy ukaranego radcy prawnego S. W., zasądzając od ww. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 3094 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za postępowanie kasacyjne (k.1-1v).

Ukarany S. W. został dwukrotnie wezwany do zapłaty powyższej należności i jednocześnie pouczony o możliwości wszczęcia postępowania egzekucyjnego – pismo z dnia 4 listopada 2024 r. (k. 2) oraz pismo z dnia 31 grudnia 2024 r. (k. 5). Korespondencja została odebrana odpowiednio w dniu 7 listopada 2024 r. (k. 4) oraz w dniu 7 stycznia 2025 r. (k. 7).

Wobec nieuiszczenia powyższych kosztów przez ukaranego radcę prawnego S. W., pismem z dnia 22 stycznia 2025 r., skierowano do Sądu Rejonowego w M. wniosek o nadanie klauzuli wykonalności postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 30 października 2024 r., sygn. akt II ZK 53/24, w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach sądowych (k. 13).

W dniu 3 marca 2025 r. przesłano odpis postanowienia Sądu Rejonowego w M. z dnia 24 lutego 2025 r., sygn. akt […], na mocy którego nadano klauzulę wykonalności postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 30 października 2024 r., wydanemu w sprawie o sygn. akt II ZK 53/24 przeciwko dłużnikowi S. W. (k. 17-18).

W dniu 4 marca 2025 r., Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego skierowała wniosek o wszczęcie egzekucji do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w M. (k. 22).

W dniu 18 kwietnia 2025 r. wpłynęło zawiadomienie od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w M. z dnia 10 kwietnia 2025 r. o zajęciu wynagrodzenia dłużnika (k. 24) oraz zawiadomienie o zajęciu emerytury, renty oraz innych świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (k. 25).

W dniu 1 lipca 2025 r. wpłynęło postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w M. z dnia 25 czerwca 2025 r., […], w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji (k. 27).

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie prowadzone przez komornika sądowego postępowanie egzekucyjne nie doprowadziło do zaspokojenia roszczenia wierzyciela w całości. Dalsze prowadzenie postępowania wykonawczego jest zatem niecelowe z uwagi na niemożność wykonania orzeczenia o kosztach.

Kierując się przedstawionymi motywami, rozstrzygnięto jak na wstępie.

[M. T.]

[a.ł]