POSTANOWIENIE
5 września 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Beata Janiszewska
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 5 września 2025 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej J.P.
od wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim
z 18 marca 2022 r., II Ca 801/21,
w sprawie z powództwa J.P., A.S. i M.S.
przeciwko Miastu P.
o zaplatę,
odrzuca skargę kasacyjną.
[J.T.]
[a.ł]
UZASADNIENIE
Powodowie J.P., A.S. i M.S. wnieśli o zasądzenie na ich rzecz od pozwanego Miasta P. kwoty 70 000 zł wraz z bliżej opisanymi odsetkami.
Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim oddalił powództwo w całości,
a Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim oddalił apelację powodów.
Następnie powodowie wnieśli (w jednym piśmie) skargi kasacyjne od wyroku Sądu drugiej instancji, zaskarżając ten wyrok w całości. Skargi kasacyjne A.S. i M.S. zostały odrzucone jako wniesione po terminie, natomiast Sądowi Najwyższemu została przedstawiona do rozpoznania skarga kasacyjna J.P.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 3982 § 1 zd. 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, a w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych – niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Wprawdzie podana przez powodów we wspólnej skardze kasacyjnej wartość przedmiotu zaskarżenia (70 000 zł) przekracza tę wartość, jednak została ona określona
w sposób nieprawidłowy.
Wstępnie należy przypomnieć, że o dopuszczalności wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie nie świadczy to, iż wartość przedmiotu zaskarżenia wskazana przez powodów odpowiada wartości przedmiotu sporu podanej przez nich w pozwie oraz apelacji. Wprawdzie art. 25 § 2 k.p.c. wyklucza możliwość badania wartości przedmiotu sporu po doręczeniu pozwu bez zarzutu drugiej strony, jednak nie dotyczy to etapu kontroli dopuszczalności skargi kasacyjnej.
W postępowaniu zainicjowanym tym środkiem zaskarżenia Sąd Najwyższy może bowiem każdorazowo poddać wartość przedmiotu zaskarżenia weryfikacji na podstawie akt sprawy – z pominięciem zasad określonych w art. 25 i 26 k.p.c.
(zob. postanowienia SN z: 24 maja 2001 r., IV CZ 20/01, 21 listopada 2001 r.,
I CZ 152/01, 22 października 2014 r., II CSK 235/14, 18 marca 2015 r.,
III CSK 419/14, 16 kwietnia 2025 r., I CSK 1048/24). Tym samym wskazana przez bank wartość przedmiotu zaskarżenia mogła być poddana – i została poddana –weryfikacji.
W sprawie występowało troje powodów. Dochodzili oni łącznie kwoty 70 000 zł, lecz nie w sposób solidarny lub inny, który uzasadniałby tezę o tym, że
– mimo pieniężnego charakteru wierzytelności – nie nastąpił z mocy prawa unormowany w art. 379 § 1 k.c. skutek podziału wierzytelności na tyle niezależnych od siebie części, ilu jest wierzycieli. Brak także podstaw do przyjęcia, że z okoliczności wynika co innego niż – odpowiadający zasadzie z art. 379 § 1 zd. 2 k.c. – podział na części równe w odniesieniu do każdego z powodów. W szczególności nie można uznać, by część przypadająca na powódkę, której skarga jest obecnie rozpatrywana, przekraczała 50 000 zł.
W świetle powyższych uwag należało przyjąć, że wartość przedmiotu zaskarżenia, liczona oddzielnie w stosunku do każdego z powodów, w tym powódki, której skarga kasacyjna została przedstawiona Sądowi Najwyższemu, wynosi niespełna 23 334 zł, wobec czego skarga kasacyjna podlega odrzuceniu. Każdy z powodów dochodził bowiem w istocie zasądzenia odrębnego roszczenia, a żadne z roszczeń (w tym dochodzone przez powódkę, której skargi kasacyjnej dotychczas nie odrzucono, nie sięga granicy dopuszczalności skargi kasacyjnej podanej w art. 3982 § 1 zd. 1 k.p.c.
Z uwagi na powyższe skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu przez Sąd Okręgowy na podstawie art. 3986 § 2 in fine k.p.c. w zw. z art. 3982 § 1 zd. 1 k.p.c. Wobec nieodrzucenia skargi przez Sąd drugiej instancji, podlegała ona odrzuceniu przez Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986 § 3 k.p.c.
O kosztach nie orzeczono, gdyż wniosek w tym przedmiocie został zgłoszony wyłącznie w powiązaniu z przypadkiem oddalenia skargi kasacyjnej.
[J.T.]