I ZI 70/24

POSTANOWIENIE

Dnia 22 stycznia 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Dobrowolski

w sprawie z wniosku F. w przedmiocie wyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokurator Prokuratury Rejonowej [...] w W. H. S., po rozpoznaniu w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej w dniu 21 stycznia 2025 r. wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu

                                                                  postanowił:

wniosek pozostawić bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 22 listopada 2024 r. F. wniosła o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokurator Prokuratury Rejonowej [...] w W. H. S. za czyn art. 231 § 1 k.k. i art. 239 k.k.

Zarządzeniem z dnia 27 listopada 2024 r., sygn. akt I ZI 70/24, wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych pisma w przedmiocie wyrażenia zgody na pociągnięcie prokurator Prokuratury Rejonowej [...] w W. H. S. do odpowiedzialności karnej poprzez przesłanie wniosku sporządzonego i podpisanego przez pełnomocnika będącego radcą prawnym lub adwokatem oraz przesłania odpisu aktu oskarżenia wniesionego do sądu wskazującego sprawę, w której immunitet ma być uchylony w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odmowy przyjęcia wniosku w razie nieusunięcia braku w wyznaczonym terminie. Powyższe zobowiązanie doręczono w dniu 3 grudnia 2024 r.

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 10 grudnia 2024 r. wnioskodawca zwrócił się o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Zarządzeniem z dnia 21 stycznia 2025 r. odmówiono przyjęcia wniosku o uchylenie immunitetu formalnego wobec stwierdzenia, iż wniosek o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokurator Prokuratury Rejonowej [...] w W. H. S. jest bezzasadny w stopniu oczywistym.

Sąd Najwyższy zważył co następuje.

Wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu należało pozostawić bez rozpoznania.

Mając bowiem na uwadze, iż odmówiono przyjęcia wniosku o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokurator Prokuratury Rejonowej [...] w W. H. S. z uwagi na oczywistą powyższego bezzasadność, żądanie wnioskującego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu należało uznać za bezprzedmiotowe i postanowić, jak na wstępie.

[M. T.]

[a.ł]