I USKP 154/24

POSTANOWIENIE

Dnia 14 października 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Ewa Stryczyńska

w sprawie z odwołania J. Ż.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji
o wysokość policyjnej emerytury i policyjnej renty inwalidzkiej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 października 2025 r.,
wniosku J. Ż. o uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z 16 września 2025 r., sygn. akt I USKP 154/24,

odrzuca wniosek.

UZASADNIENIE

Postępowanie w niniejszej sprawie zostało zainicjowane odwołaniem J. Ż. od dwóch decyzji organu rentowego z 26 lipca 2017 r. ustalających nową wysokość emerytury i renty inwalidzkiej, a zakończone wydaniem prawomocnego wyroku przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie 23 marca 2023 r., od którego odwołujący się wniósł skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego.

Postępowanie w tej sprawie zostało zawieszone na skutek postanowienia Sądu Najwyższego z 16 września 2025 r. na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. z uwagi na skierowanie przez Sąd Najwyższy do Trybunału Konstytucyjnego pytania prawnego w sprawie I USKP 104/23.

Pełnomocnik odwołującego się 9 października 2025 r. (data prezentaty) złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia postanowienia Sądu Najwyższego w przedmiocie zawieszenia postępowania i doręczenie mu odpisu tego postanowienia wraz z uzasadnieniem.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wniosek pełnomocnika odwołującego się podlegał odrzuceniu.

Wydane przez Sąd Najwyższy postanowienie z 16 września 2025 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie należy do kategorii orzeczeń Sądu Najwyższego, od których nie przysługuje żaden środek zaskarżenia. Nie kończy ono także postępowania kasacyjnego, lecz odnosi się do kwestii wpadkowej zaistniałej w toku postępowania kasacyjnego. Ustawodawca nie przewidział, aby tego rodzaju postanowienie podlegało uzasadnieniu przez Sąd Najwyższy z urzędu albo na wniosek strony.

Z przepisów ogólnych dotyczących sporządzania przez sąd uzasadnień postanowień wydanych na posiedzeniu niejawnym, w szczególności z art. 357 § 21 k.p.c., stosowanego do postanowień wpadkowych w postępowaniu kasacyjnym na podstawie art. 391 § 1, 361 i 39821 k.p.c. wynika, że podlegają one uzasadnieniu jedynie wówczas, gdy są zaskarżalne (zob. postanowienie Sądu Najwyższego
z 21 lutego 2024 r., I CSK 6603/22, LEX nr 3687181).

Z tych względów wniosek o sporządzenie i doręczenie odpisu postanowienia Sądu Najwyższego z 16 września 2025 r. wraz z jego pisemnym uzasadnieniem podlegał odrzuceniu jako niedopuszczalny - na podstawie art. 328 § 4 w zw. z 357 § 21, 361, 391 § 1 i 39821 k.p.c.

[a.ł]