I NSP 295/25

POSTANOWIENIE

Dnia 30 września 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Elżbieta Karska

w sprawie ze skargi J.J.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
w postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Katowicach w sprawie o sygn.
V Kp 209/25,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 30 września 2025 r.,

stwierdza swoją niewłaściwość i sprawę przekazuje zgodnie z właściwością Sądowi Apelacyjnemu w Katowicach

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 16 lipca 2025 r., które wpłynęło do Sądu Apelacyjnego
w Katowicach tego samego dnia, a do Sądu Najwyższego 17 lipca 2025 r.
J.J. domagał się stwierdzenia przewlekłości w sprawie zawisłej przed Sądem Okręgowym w Katowicach o sygn. V Kp 209/25.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym
bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jedn. Dz.U. 2023, poz. 1725,
dalej: „ustawa o skardze na przewlekłość”) uregulowano kwestię właściwości rzeczowej Sądu Najwyższego i sądów powszechnych dotyczącej skargi.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość, Sąd Najwyższy jest właściwy do rozpoznania skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki jeżeli skarga dotyczy przewlekłości postępowania przed sądem apelacyjnym lub Sądem Najwyższym.
Jeżeli zaś skarga odnosi się do przewlekłości postępowania przed sądem okręgowym i sądem apelacyjnym – właściwy do jej rozpoznania w całości
jest sąd apelacyjny (art. 4 ust. 1b ustawy o skardze na przewlekłość).
Przepisy wyznaczające właściwość rzeczową Sądu Najwyższego do rozpatrywania skarg na przewlekłość postępowania, jako normy o charakterze kompetencyjnym, powinny być interpretowane ściśle i literalnie (zob. postanowienie
Sądu Najwyższego z 19 grudnia 2019 r., I NSP 175/19).

Sąd Najwyższy, po dokładnej analizie treści skargi, doszedł do przekonania, że zarówno literalny zakres żądania, zarzuty, jak i ujęty w uzasadnieniu opis przebiegu sprawy dotyczą postępowania przed Sądem Okręgowym, zaś w związku z tym, że stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość sądem właściwym do rozpoznania niniejszej skargi jest sąd przełożony nad sądem
przed którym toczy się postępowanie, to za takowy należy uznać Sąd Apelacyjny
w Katowicach.

Wobec powyższego na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość w zw. z art. 35 § 1 k.p.k. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.

JW.

[a.ł]