POSTANOWIENIE
Dnia 9 września 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Oktawian Nawrot (przewodniczący)
SSN Mirosław Sadowski (sprawozdawca)
SSN Leszek Bosek
w sprawie ze skargi R.A.,
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie w sprawie o sygn.
VI ACa 3491/24,
z udziałem Skarbu Państwa - Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 9 września 2025 r.,
oddala skargę.
Leszek Bosek Oktawian Nawrot Mirosław Sadowski
UZASADNIENIE
Pismem z 24 lutego 2025 r. R.A. (dalej: „skarżący”) złożył skargę na przewlekłość postępowania toczącego się przed Sądem Apelacyjnym
w Warszawie pod sygn. akt VI ACa 3491/24. Skarżący wniósł o:
1. stwierdzenie, że w postępowaniu zawisłym przed Sądem Apelacyjnym
w Warszawie w sprawie o sygn. akt: VI ACa 3491/24 z powództwa
M.A. oraz R.A. przeciwko B. z siedzibą w W. nastąpiła przewlekłość postępowania,
2. wydanie Sądowi rozpoznającemu wskazaną sprawę zalecenia podjęcia czynności w sprawie, w szczególności poprzez doręczenie apelacji pozwanego,
3. przyznanie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwotę 20.000 złotych,
4. zasądzenie od Skarbu Państwa – Sądu Apelacyjnego w Warszawie kosztów postępowania skargowego.
W uzasadnieniu Skarżący podniósł, iż przedmiotowa sprawa zawisła przed Sądem Okręgowym w Warszawie w marcu 2018 roku. Sąd w styczniu 2024 roku wydał wyrok w niniejszej sprawie. Następnie w maju 2024 roku przedstawił uzasadnienie do owego wyroku. W Portalu Informacyjnym Sądu w dniu 24 czerwca 2024 roku pojawiła się informacja o wpływie apelacji pozwanego
do Sądu Okręgowego w Warszawie. Następnie w dniu 2 lipca 2024 roku pojawiła się wzmianka o przedstawieniu akt sprawy wraz z apelacją pozwanego
do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. W związku z brakiem czynności Sądu strona powodowa w dniu 20 grudnia 2024 roku złożyła wniosek o podjęcie czynności poprzez doręczenie apelacji pozwanego, który to wniosek pozostał bez reakcji Sądu.
Odpowiedź na powyższą skargę, złożył Prezes Sądu Apelacyjnego
w Warszawie. W piśmie z dnia 4 czerwca 2025 r. wniósł o oddalenie skargi
w całości.
W uzasadnieniu pisma Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyjaśnił,
że w niniejszej sprawie nie można stwierdzić bezczynności ani opieszałości
Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Nie wystąpiły odstępstwa od czasu zwyczajowo koniecznego do wykonania czynności niezbędnych do rozpoznania sprawy Skarżącego. Postępowanie w tej sprawie nie było prowadzone w sposób rozwlekły.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga jest niezasadna i zasługiwała na oddalenie.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora
i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jedn. Dz.U. 2023,
poz. 1725, dalej: „ustawa o skardze na przewlekłość postępowania”), strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).
Ustawa nie określa terminu, po upływie którego następuje przewlekłość postępowania. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że stan taki będzie miał zasadniczo miejsce w przypadku bezczynności sądu drugiej instancji
w zakresie wyznaczenia terminu rozprawy apelacyjnej, przekraczającej 12 miesięcy (tak np. postanowienia Sądu Najwyższego: z 9 stycznia 2019 r., I NSP 4/18;
z 10 czerwca 2020 r., I NSP 67/20; z 21 lutego 2018 r., III SPP 3/18).
Jednocześnie należy zaznaczyć, że dla oceny, czy w danej sprawie doszło
do przewlekłości postępowania, znaczenie ma nie tylko sam sztywny upływ czasu, ale wymagają również rozważenia wszystkie okoliczności wpływające na przebieg danego postępowania – w tym również podejmowane przez sąd czynności
oraz postępowanie skarżącego. W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się, że przewlekłość postępowania może nastąpić zarówno wtedy, gdy sąd
nie podejmuje żadnych czynności, jak i wtedy, gdy je podejmuje,
ale są one nieprawidłowe i w ich następstwie dochodzi do zwłoki w rozpatrzeniu sprawy (np. postanowienie Sądu Najwyższego z 24 lutego 2016 r., III SPP 53/15).
Jak wynika z akt, sprawa została zainicjowana pozwem z 5 marca 2018 r., skierowanym przeciwko B. S.A. w W., obejmującym roszczenia z umowy o kredyt waloryzowany do CHF. W dniu 12 stycznia 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok, który został zaskarżony apelacjami
obu stron.
Akta sprawy wpłynęły do Sądu Apelacyjnego w Warszawie 2 lipca 2024 r.
i tego dnia przeprowadzono w systemie SLPS losowanie sędziego referenta.
W dniu 3 lipca 2024 r. wpisano sprawę do repertorium ACa. Natomiast w dniu
24 lipca 2024 r. wylosowany sędzia referent złożyła wniosek o wyłączenie
od rozpoznania sprawy, wskazując że pozostaje z pozwanym Bankiem
w analogicznym sporze sądowym.
Postanowieniem z 29 lipca 2024 r. sędzia referent została wyłączona
od rozpoznania niniejszej sprawy. Odpisy postanowienia zostały stronom doręczone. W dniu 30 sierpnia 2024 r. został wylosowany w systemie SLPS
nowy sędzia referent, a 2 września 2024r. wpisano sprawę do repertorium ACa
i polecono zawiadomienie pełnomocników stron o składzie Sądu.
W dniu 30 grudnia 2024 r. do akt wpłynął wniosek strony powodowej o podjęcie czynności w sprawie. Zarządzeniem z dnia 17 marca 2025 r. dokonano kontroli złożonej apelacji pod kątem wypełnienia wymogów formalnych i polecono doręczenie odpisu apelacji pozwanego Banku pełnomocnikowi powodów.
Kolejnym zarządzeniem z 23 marca 2025 r. wyznaczono termin rozprawy apelacyjnej na dzień 6 maja 2025 r. W dniu 17 kwietnia 2025 r. wpłynęła odpowiedź strony powodowej na apelację. Po przeprowadzeniu rozprawy apelacyjnej w dniu
6 maja 2024 r. został wydany wyrok kończący prawomocnie sprawę. W związku
z wnioskiem strony pozwanej o sporządzenia uzasadnienia wyroku, uzasadnienie orzeczenia zostało sporządzone.
Zdaniem Sądu Najwyższego, na podstawie wyżej wskazanych okoliczności sprawy, nie można stwierdzić bezczynności ani opieszałości Sądu Apelacyjnego
w Warszawie, gdyż nie wystąpiły odstępstwa od czasu zwyczajowo koniecznego
do wykonania czynności niezbędnych do rozpoznania sprawy skarżącego. Analiza akt prowadzi do wniosku, że – wbrew twierdzeniom skarżącego – w sprawie były podejmowane odpowiednie czynności zmierzające do jej rozpoznania.
Zatem nie można uznać by okres ten prowadził do naruszenia prawa strony
do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.
Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd Najwyższy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania, orzekł jak w sentencji.
Ze względu na to, że w sprawie nie doszło do przewlekłości postępowania,
a sprawa została merytorycznie rozpoznana, brak było podstaw do wydania Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie zalecenia podjęcia czynności w sprawie,
w szczególności poprzez doręczenie apelacji pozwanego.
[a.ł]
Leszek Bosek Oktawian Nawrot Mirosław Sadowski