I KO 38/25

POSTANOWIENIE

Dnia 25 kwietnia 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Bednarek

w sprawie J. B. oskarżonego z art. 212 § 1 k.k.

wniosku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu

z 1 kwietnia 2025 r., sygn. akt V KK 220/25

o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości

na podstawie art. 37 k.p.k.

uwzględnić wniosek i przekazać sprawę Sądu Rejonowego dla Wrocławia– Śródmieścia we Wrocławiu, sygn. akt V KK 220/25 do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ząbkowicach Śląskich

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Wrocławia– Śródmieście we Wrocławiu, postanowieniem z 1 kwietnia 2025 r., sygn. akt V KK 220/25 zwrócił się do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy J. B., z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości innemu sądowi równorzędnemu. Uzasadniając swój wniosek Sąd Rejonowy wskazał, że akt oskarżenia w przedmiotowej sprawie złożyła prokurator J.T., która jest Prokuratorem Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia–Stare Miasto, a zatem pozostaje w stałym, funkcjonalnym związku z sądem właściwym do rozpoznania sprawy, występując na co dzień w roli oskarżyciela publicznego w sprawach rozpoznawanych przez sąd wnioskujący.

Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.

Inicjatywa Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu zasługuje na uwzględnienie.

W orzecznictwie przyjmuje się, że do okoliczności przemawiających za przekazaniem sprawy należą okoliczności, które mogą wpływać na swobodę orzekania sądu miejscowo właściwego, czy też takie, które mogą powodować w odbiorze społecznym - nawet mylne - przekonanie o niezdolności tego sądu do obiektywnego i rzetelnego jej osądzenia (tak: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. akt V KO 66/10).

Mając na uwadze, że oskarżycielem prywatnym w sprawie jest prokurator jednostki prokuratury miejscowo właściwej dla Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia we Wrocławiu, dobro wymiaru sprawiedliwości, o którym mowa w art. 37 k.p.k., przemawia za przekazaniem sprawy, innemu niż miejscowo właściwy, sądowi równorzędnemu. Zapewni to możliwość przeprowadzenia postępowania w sposób wolny od podejrzeń co do braku bezstronności sędziów orzekających w sądzie właściwym miejscowo. Pozostawienie sprawy w sądzie występującym z wnioskiem w trybie art. 37 k.p.k. mogłoby wywołać w opinii publicznej pogląd co do braku obiektywizmu po stronie składu orzekającego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności orzeczono jak w części dyspozytywnej niższego postanowienia.

[J.J.]

[a.ł]

     SSN Małgorzata Bednarek