POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Ryszard Witkowski
w sprawie J. Ś. oskarżonego z art. 108 ust. 2 ustawy z 23 lipca 2003 r.
o ochronie zabytków i opiece na zabytkami
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 29 stycznia 2025 r. wniosku obrońcy o zasądzenie na rzecz J. Ś. kosztów obrony w postępowaniu kasacyjnym;
na podstawie art. 626 § 2 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz J. Ś. kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych), tytułem zwrotu kosztów za sporządzenie i wniesienie przez jego obrońcę odpowiedzi na kasację
UZASADNIENIE
Sąd Najwyższy postanowieniem z 16 stycznia 2025 r. sygn. akt I KK 365/23 wydanym na rozprawie pozostawił bez rozpoznania kasację prokuratora wywiedzioną na niekorzyść J. Ś. .
Adwokat A. Z. , działając jako obrońca oskarżonego J. Ś. ,w odpowiedzi na kasację prokuratora wniosła o zasądzenie kosztów obrony, udzielonej ww. w postępowaniu kasacyjnym według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek obrońcy J. Ś. o zasądzenie kosztów ustanowienia obrońcy w postępowaniu kasacyjnym zasługuje na uwzględnienie w całości.
Wobec rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego z 16 stycznia 2025 r. sygn.
I KK 365/23 oraz w świetle treści wniosku obrońcy o zasądzenie kosztów obrony udzielonej oskarżonemu zawartego w odpowiedzi na kasację prokuratora, należało zasądzić od Skarbu Państwa wskazaną kwotę, w sposób, o którym mowa poniżej.
Zgodnie z art. 637a k.p.k. do kosztów postępowania kasacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy o kosztach postępowania odwoławczego, chyba że ustawa stanowi inaczej. W tej sprawie zastosowanie znajduje art. 637 § 1 k.p.k. w zw. z art. 636 § 1 k.p.k., który przewiduje obciążenie Skarbu Państwa kosztami procesu za postępowanie odwoławcze, jeżeli środek odwoławczy pochodzi wyłącznie od oskarżyciela publicznego i nie został uwzględniony, bądź pozostawiony bez rozpoznania – jak miało to miejsce w niniejszej sprawie. W świetle przebiegu postępowania kasacyjnego, na gruncie ww. regulacji to Skarb Państwa ponosi koszty tego postępowania, które w odniesieniu do ww. zakończyło się pozostawieniem kasacji oskarżyciela publicznego bez rozpoznania wskutek złożenia przez obecnego na rozprawie prokuratora oświadczenia o cofnięciu tego nadzwyczajnego środka odwoławczego.
Opłaty za czynności adwokackie, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze, ustala umowa z klientem. Umowa taka natomiast jest wiążąca tylko w relacji pomiędzy obrońcą będącym adwokatem i jego mocodawcą. Ustalona tam wysokość opłat za czynności adwokackie nie musi stanowić podstawy zasądzenia przez sąd poniesionych przez tę stronę kosztów zastępstwa prawnego. W rozpoznawanej sprawie nie jest więc ona dla Sądu Najwyższego wiążąca. Mając natomiast na uwadze powyższe okoliczności, a mianowicie: wniesienie środka odwoławczego na niekorzyść przez oskarżyciela publicznego, dotychczasowy przebieg postępowania karnego i charakter sprawy, skierowanie sprawy na rozprawę, ustanowienie w postępowaniu kasacyjnym przez oskarżonego obrońcy, a nadto cofnięcie przez prokuratora ww. kasacji, zasadne jest przyznanie J. Ś. kwoty mieszczącej się w granicach wyznaczonych przez rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (tekst jednolity Dz.U.2023.1964 ze zm.) przed Sądem Najwyższym
w sprawach karnych, na podstawie § 11 ust. 4 pkt 3 za wniesioną przez jego obrońcę odpowiedź na kasację prokuratora.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy orzekł jak wyżej.
[J.J.]
ł.n