I CSK 2606/24

POSTANOWIENIE

21 sierpnia 2025 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Agnieszka Jurkowska-Chocyk

na posiedzeniu niejawnym 21 sierpnia 2025 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L.
przeciwko M.P.
o zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w L.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
z 25 stycznia 2024 r., I AGa 184/23,

odrzuca skargę kasacyjną.

A.W.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 10 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Łodzi zasądził od pozwanego M.P. na rzecz powódki D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. bliżej określoną kwotę z roszczeniem odsetkowym bliżej określonym (pkt 1) oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty procesu (pkt 2).

Na skutek apelacji pozwanego Sąd Apelacyjny w Łodzi zmienił zaskarżony wyrok na następujący: „1. oddalił powództwo; 2. zasądził od D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na rzecz M.P. kwotę 5 417 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego” (pkt I), a także zasądził od powódki na rzecz pozwanego koszty postępowania apelacyjnego (pkt II).

Skargę kasacyjną od powyższego orzeczenia wywiodła powódka, zaskarżając je w całości i wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia
i rozstrzygnięcie sprawy co do istoty, stosownie do art. 39816 k.p.c. (pkt I.1).

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3984 § 1 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać: 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części; 2) przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie; 3) wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany. Na mocy art. 3985 § 1 k.p.c. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie,
w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem stronie skarżącej. Na podstawie art. 3986 § 2 k.p.c. Sąd drugiej instancji odrzuca skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu, skargę niespełniającą wymagań określonych w  art. 3984 § 1, nieopłaconą oraz skargę, której braków nie usunięto
w terminie lub z innych przyczyn niedopuszczalną. Sąd Najwyższy odrzuca skargę kasacyjną, która podlegała odrzuceniu przez sąd drugiej instancji, albo zwraca ją temu sądowi w celu usunięcia dostrzeżonych braków.

Zarówno wskazanie czy orzeczenie zaskarżone jest w całości, czy w części, jak też wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany należą do elementów konstrukcyjnych skargi kasacyjnej, bez których nadzwyczajny środek zaskarżenia traci swą istotę. Elementy te są ze sobą ściśle sprzężone, dlatego w orzecznictwie wymaga się ich bezwzględnej spójności redakcyjnej. W przypadku, gdy zachodzi rozbieżność pomiędzy wymienionymi elementami, nie sposób twierdzić, że zakres zaskarżenia związany jest z zakresem wniosku kasacyjnego. Konieczne jest przy tym takie skonstruowanie skargi kasacyjnej, żeby zakresy te wynikały z bezpośrednio z jej treści, a Sąd Najwyższy nie był obciążony ich określeniem lub doprecyzowaniem
w drodze jakichkolwiek zabiegów interpretacyjnych (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 14 sierpnia 2020 r., I CSK 107/20; postanowienie Sądu Najwyższego z 31 maja 2011 r., II CSK 688/10, postanowienie Sądu Najwyższego z 11 stycznia 2011 r., V CSK 272/10, postanowienie Sądu Najwyższego
z 21 marca 2000 r., II CKN 711/00).

Skarżąca nie dochowała wymogów formalnych skargi kasacyjnej, które decydują o jej istnieniu. Sformułowanie zawarte w skardze kasacyjnej, zgodnie z którym autor skargi kasacyjnej „wnosi o uchylenie zaskarżonego orzeczenia” nie określa zakresu żądanego uchylenia i zmiany. Skarżący powinien bowiem wprost wskazać czy domaga się uchylenia wyroku w całości czy w części (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2024 r., I CSK 4534/23). Sąd Najwyższy nie jest zaś władny zastąpić stronę i samodzielnie przyjąć żądanego zakresu, gdyż sformalizowanie postępowania kasacyjnego wyklucza analizę treści skargi pod kątem sprzężenia zakresu zaskarżenia i wniosku kasacyjnego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 10 października 2013 r., III CZ 52/13).

Z tych względów Sąd Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną
(art. 398§ 3 k.p.c.).

Agnieszka Jurkowska-Chocyk

A.W.

[SOP]