I CSK 2452/24

POSTANOWIENIE

22 września 2025 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Beata Janiszewska

na posiedzeniu niejawnym 22 września 2025 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa S.Z., P.Z., L.O., P.C, i P.O.
‎przeciwko Syndykowi masy upadłości G. spółki akcyjnej w upadłości w W.
‎o ustalenie,
‎na skutek skargi kasacyjnej Syndyka masy upadłości G. spółki akcyjnej w upadłości w W.
‎od wyroku częściowego Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
‎z 28 lutego 2024 r., I ACa 2304/23,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

[J.T.]

UZASADNIENIE

Pozwany syndyk masy upadłości G. S.A. w W. (dalej: bank) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie, którym oddalono apelację skarżącego od wyroku Sądu pierwszej instancji wydanego w sprawie o ustalenie toczącej się z powództwa S.Z., P.Z., L.O., P.C, i P.O.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania bank wskazał na występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego (art. 398⁹ § 1
‎pkt 1 k.p.c.) oraz potrzebę wykładni przepisów prawnych budzących wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie (art. 398⁹ § 1 pkt 2 k.p.c.). Natura obu tych przyczyn kasacyjnych była już przedmiotem bardzo licznych wypowiedzi Sądu Najwyższego i została szczegółowo omówiona m.in. w postanowieniu SN
‎z 20 lipca 2023 r., I CSK 4467/22, wydanym w sprawie z udziałem pozwanego.

Obie przyczyny kasacyjne związane były z problemem tego, czy postępowanie w sprawie z powództwa kredytobiorców o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego mającego wynikać z umowy kredytu zawartej z pozwanym bankiem jest, w razie ogłoszenia upadłości kredytodawcy, sprawą o wierzytelność, która podlega zgłoszeniu do masy upadłości w rozumieniu art. 145 ust. 1 p.u.
‎W konsekwencji skarżący dążył do ustalenia, czy niniejsza sprawa podlegała zawieszeniu także w odniesieniu do żądania ustalenia, a nie tylko w zakresie,
‎w jakim powodowie dochodzili zapłaty.

Choć zasygnalizowane na s. 4 i opisane w dalszej części uzasadnienia skargi kwestie dotyczące tego, czy sprawa o ustalenie może toczyć się przeciwko upadłemu bankowi już z chwilą ustalenia osoby syndyka, dawniej rzeczywiście budziły poważne wątpliwości, to obecnie należy uznać je za wyjaśnione –
‎w kierunku odmiennym od oczekiwanego przez pozwanego. W uchwale SN
‎z 19 września 2024 r., III CZP 5/24, wskazano, że postępowanie sądowe
‎z powództwa kredytobiorcy będącego konsumentem o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego z umowy kredytu, prowadzone przeciwko bankowi, co do którego w toku postępowania ogłoszono upadłość, nie jest sprawą „o wierzytelność, która podlega zgłoszeniu do masy upadłości” w rozumieniu art. 145 ust. 1 ustawy
‎z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe, a tym samym może być podjęte
‎z chwilą ustalenia osoby pełniącej funkcję syndyka. We wspomnianej uchwale szeroko umotywowano zajęte w niej stanowiska; powtarzanie obecnie tej argumentacji należy więc uznać za niecelowe.

Wobec powyższego dostrzeżone w skardze kasacyjnej zagadnienie prawne jest rozstrzygnięte; nie istnieje też potrzeba wykładni wskazanych na s. 4 skargi przepisów. Kierunek rozstrzygnięcia wspomnianych wątpliwości nie powoduje przy tym, że skarga kasacyjna mogłaby zostać ewentualnie uznana za oczywiście uzasadnioną; jest on bowiem odmienny od stanowiska pozwanego.

Kierując się przedstawionymi względami, Sąd Najwyższy uznał, że
‎z motywów skargi nie wynika, by zachodziły określone w art. 398⁹ § 1 k.p.c. przyczyny kasacyjne, co uzasadniało odmowę przyjęcia tej skargi do rozpoznania.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 398⁹ § 1 k.p.c., orzeczono, jak w sentencji postanowienia.

[J.T.]

[a.ł]
‎