I CSK 2349/24

POSTANOWIENIE

22 października 2025 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Jacek Grela

na posiedzeniu niejawnym 22 października 2025 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa J. S. i G. S.
‎przeciwko Skarbowi Państwa - Rejonowemu Zarządowi Infrastruktury w B.
‎o odszkodowanie,
‎na skutek skargi kasacyjnej Skarbu Państwa - Rejonowego Zarządu Infrastruktury w B.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
‎z 28 grudnia 2023 r., I ACa 2501/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od pozwanego na rzecz powodów po 2025 (dwa tysiące dwadzieścia pięć) złotych kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 19 września 2022 r. Sąd Okręgowy w Sieradzu w sprawie z powództwa J. S. i G. S. przeciwko Skarbowi Państwa - Rejonowemu Zarządowi Infrastruktury w B. o odszkodowanie: zasądził od pozwanego na rzecz J. S. 151 200 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie naliczanymi od 5 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty; umorzył postępowanie w przedmiocie zasądzenia na jego rzecz kwoty przekraczającej zasadzoną w pkt 1; zasądził od pozwanego na rzecz G. S. 24 100 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie naliczanymi od 5 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty oraz zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów 15 000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie naliczanymi od 5 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty.

Wyrokiem z 28 grudnia 2023 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił apelację.

W skardze kasacyjnej pozwany, jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania, wskazał na przesłankę przedsądu przewidzianą w art. 398⁹ § 1 pkt 1 k.p.c.

Zdaniem skarżącego w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W judykaturze już wielokrotnie wypowiadano się na temat charakterystyki skargi kasacyjnej (zob. postanowienie SN z 13 czerwca 2018 r., II CSK 71/18). Wskazano tam m.in., że skarga kasacyjna została ukształtowana w przepisach kodeksu postępowania cywilnego jako nadzwyczajny środek zaskarżenia, nakierowany na ochronę interesu publicznego przez zapewnienie rozwoju prawa, jednolitości orzecznictwa oraz prawidłowej wykładni, a także w celu usunięcia z obrotu prawnego orzeczeń wydanych w postępowaniu dotkniętym nieważnością lub oczywiście wadliwych, nie zaś jako ogólnie dostępny środek zaskarżenia orzeczeń umożliwiający rozpoznanie sprawy w kolejnej instancji sądowej.

Koniecznej selekcji skarg pod kątem realizacji tego celu służy instytucja tzw. przedsądu, ustanowiona w art. 398⁹ k.p.c., w ramach której Sąd Najwyższy dokonuje wstępnej oceny skargi kasacyjnej. Ten etap postępowania przed Sądem Najwyższym jest ograniczony - co należy podkreślić - wyłącznie do zbadania przesłanek przewidzianych w art. 398⁹ § 1 pkt 1 - 4 k.p.c., nie zaś merytorycznej oceny skargi kasacyjnej. W razie spełnienia co najmniej jednej z tych przesłanek, przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest usprawiedliwione.

Istotnym zagadnieniem prawnym w rozumieniu art. 398⁹ § 1 pkt 1 k.p.c. jest zagadnienie objęte podstawami kasacyjnymi, doniosłe z punktu widzenia rozstrzygnięcia sprawy i nierozwiązane dotąd w orzecznictwie, którego wyjaśnienie może się przyczynić do rozwoju prawa. Powołanie się przez skarżącego na takie zagadnienie wymaga jego sformułowania oraz uzasadnienia występowania w sprawie (zob. postanowienia SN: z 28 listopada 2003 r., II CK 324/03; z 7 czerwca 2005 r., V CSK 3/05; z 13 lipca 2007 r., III CSK 180/07; z 22 listopada 2007 r., I CSK 326/07; z 26 września 2005 r., II PK 98/05; z 10 maja 2019 r., I CSK 627/18).

Szczegółowa analiza sprawy prowadzi do wniosku, że powyższa przesłanka nie została wykazana. Przedstawiony problem prawny został już rozstrzygnięty w uchwale składu siedmiu sędziów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 6 listopada 2024 r. (III CZP 27/24). Zgodnie z nią właścicielowi nieruchomości, której wartość zmniejszyła się na skutek wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania, przysługuje odszkodowanie na podstawie art. 129 ust. 2 Prawa ochrony środowiska, chociażby zmniejszenie to nie miało związku z ograniczeniami wynikającymi z art. 135 ust. 3a tej ustawy.

Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy, na podstawie art. 398⁹ § 2 k.p.c., odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej, nie znajdując też okoliczności, które obowiązany jest brać pod uwagę z urzędu w ramach przedsądu.

O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 w zw. z art. 108 § 1, art. 391 § 1 i art. 398²¹ k.p.c.

[S.J.]

[a.ł]
‎