Sygn. akt: WSP 1/17
POSTANOWIENIE
Dnia 2 października 2017 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Wiesław Błuś (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marian Buliński
SSN Andrzej Tomczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Wojskowej w dniu 2 października 2017 r., bez udziału stron, sprawy ze skargi R.B. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przed Sądem Najwyższym w Izbie Karnej w sprawie KSP (…) bez nieuzasadnionej zwłoki
skargę pozostawić bez rozpoznania.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 18 lipca 2017 r. (sygn. akt: KSP(…)) Sąd Najwyższy – Izba Karna pozostawił bez rozpoznania skargę R.B. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu Sądu Apelacyjnego w […] (sygn. akt:
II AS(…)).
W dniu 13 września 2017 r. do Sądu Najwyższego wpłynęła skarga R.B. na przewlekłość postępowania Izby Karnej Sądu Najwyższego
w sprawie o sygnaturze akt: KSP(..).
Zgodnie z treścią art. 31 ust. 2 Regulaminu Sądu Najwyższego (M.P.
z 2003 r., Nr 57, poz. 898 ze zm.) skargę przekazano według właściwości do Izby Wojskowej Sądu Najwyższego.
Unormowanie wynikające z treści art. 3 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. z 2016 r., poz. 1259 ze zm.) określa katalog zamknięty postępowań, w których stronom przysługuje uprawnienie do wniesienia skargi na przewlekłość postępowania. W tym katalogu nie zostało jednak wyszczególnione postępowanie o naruszeniu prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Uprawnia to do twierdzenia, że w takim postępowaniu skarga tego rodzaju nie służy (zob.: postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 6 grudnia 2011 r., KSP 11/11, OSNKW 2012, z.3, poz.27;
z dnia 16 czerwca 2005 r., KSP 5/05, OSNKW 2005, z. 9, poz. 88; z dnia
29 września 2005 r., KSP 8/05, OSNwSD 2005, poz. 132). Na uwagę zasługuje także fakt, że w judykaturze zaznacza się, iż postępowanie w kwestii rozpoznania skargi na przewlekłość ma tryb jednoinstancyjny (zob.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 2005 r., SPK 19/05, OSNKW 2005, z. 7-8, poz. 67).
W związku z tym skargę R.B. należało pozostawić bez rozpoznania, co jednocześnie przesądza o bezprzedmiotowości kwestii uiszczenia opłaty stałej od skargi, określonej w art. 17 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy (…).
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
Pouczenie:
na postanowienie zażalenie nie przysługuje.