Sygn. akt I CO 101/19

POSTANOWIENIE

Dnia 10 stycznia 2020 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk

w sprawie z wniosku S. N. o przekazanie sprawy

z wniosku A. B. z udziałem S. N. wydanie dziecka, sygn. akt V Nsm (…)

oraz sprawy z wniosku S. N. z udziałem A. B.
‎o ustalenie miejsca pobytu małoletniego, ustalenie kontaktów, ograniczenie władzy rodzicielskiej i rozstrzygnięcie o istotnych sprawach dziecka, sygn. akt V Nsm (…) toczących się przed Sądem Rejonowym w W. do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 stycznia 2020 r.,

1) oddala wniosek o zabezpieczenie,

2) odrzuca wniosek o przekazanie sprawy do rozpoznania
‎ innemu sądowi równorzędnemu.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2019 r. S N. , powołując się na art. 44¹ § 1 k.p.c., wystąpił do Sądu Najwyższego o przekazanie spraw zawisłych przed Sądem Rejonowym w W. (sygn. akt V NSM […] i V NSM […]) do rozpoznania innemu równorzędnemu sądowi poza okręgiem sądowym dla W. z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości. Wnioskujący wywiódł, że wskazanemu we wniosku Sądowi Rejonowemu oraz  nadrzędnemu Sądowi Okręgowemu w W. zarzuca skrajną stronniczość wobec uczestniczki postępowania poprzez łamanie podstawowych zasad i  procedur kodeksu postępowania cywilnego, sfałszowanie kluczowego dowodu w sprawie i wydanie na jego podstawie wadliwych postanowień. Zarzucił również narażenie na niebezpieczeństwo utraty zdrowia i życia małoletniej M. N. .

We wniosku S. N. zawarł jednocześnie wniosek o udzielenie zabezpieczenia poprzez wydanie postanowienia o zawieszeniu postępowań toczących się przez Sądem Rejonowym w W. pod sygn. akt V NSM […] i V NSM […] na czas toczącego się postępowania przed Sądem Najwyższym, podając jako podstawę prawną stosownego żądania art. 734 w zw. z art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Na mocy ustawy z 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r., poz. 1469 ze zm.) został  wprowadzony do kodeksu postępowania cywilnego art. 44¹. Przepis ten stanowi swoiste novum w procedurze cywilnej, gdyż przyznaje on Sądowi Najwyższemu kompetencję do przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu z sądem występującym, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości, w szczególności wzgląd na społeczne postrzeganie sądu jako organu bezstronnego (art. 44¹ § 1 k.p.c.). Jednocześnie w art. 44¹ § 2 k.p.c. przyjmuje, że oznaczenie sądu właściwego może wystąpić sąd właściwy do rozpoznania sprawy.

Ustawodawca w art. 44¹ k.p.c. wyklucza legitymację czynną strony lub uczestnika procesowego do wystąpienia bezpośrednio z wnioskiem do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi ze względu na dobro wymiaru sprawiedliwości. Ergo Sąd Najwyższy przekaże sprawę do rozpoznania innemu sądowi, gdy stwierdzi uzasadnione ku temu przesłanki kompilujące się w kategorii pojęciowej „dobra wymiaru sprawiedliwości” (art. 44¹ § 1 k.p.c.), a ze stosownym wnioskiem wystąpił sąd rozpoznający sprawę (art. 44² § 1 i 2 k.p.c.). Nie ma przeszkód, aby nastąpiło to na wniosek strony postępowania.

W związku z tym, że z wnioskiem do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu równorzędnemu sądowi w trybie art. 44¹ k.p.c. bezpośrednio wystąpił uczestnik postępowań prowadzonych przed Sądem Rejonowym w W. pod sygn. V NSM […] i V NSM […] należało uznać, iż stosowny wniosek został złożony przez podmiot pozbawiony legitymacji czynnej do inicjowania czynności Sądu Najwyższego, o których mowa w art. 44¹ § 1 k.p.c. Tym samym stosowny wniosek podlega odrzuceniu jako wniesiony przez podmiot nieuprawniony.

Odrzucenie wniosku z dnia 24 listopada 2019 r. determinuje również ocenę zawartego w nim żądania zabezpieczenia postępowań toczących się przez Sądem Rejonowym w W. pod sygn. V NSM […] i V NSM […]. Skoro stosowny wniosek podlega odrzuceniu a limine to tym samym nie mógł być uwzględniony wniosek w przedmiocie zabezpieczenia.

Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji postanowienia.

jw