POSTANOWIENIE
Dnia 24 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Dziergawka
w sprawie M. S.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 24 lipca 2025 r.
zażalenia wnioskodawcy na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w Łodzi
z dnia 31 marca 2025 r., sygn. akt II AKa 97/22,
o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2025 r., sygn. akt II AKa 97/22,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
[J.J.]
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 31 marca 2025 r. Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w Łodzi, odmówiono J. K. przyjęcia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tego sądu z dnia 27 marca 2025 r., sygn. akt II AKa 97/22 uznając, że wnioskodawca nie jest stroną postępowania.
Na powyższe zarządzenie zażalenie wniósł J. K. , zarzucając mu naruszenie przepisów art. 422 § 1 k.p.k. w zw. z art. 425 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 6 i 45 Konstytucji RP poprzez bezpodstawne przyjęcie, że pełnomocnik J. K. nie reprezentuje stron uprawnionych do wniesienia wniosku, mimo że sąd uprzednio rozpoznawał wnioski składane przez te same podmioty, a pełnomocnictwo J. K. zostało skutecznie udzielone przez D. sp. z o.o., jej udziałowców oraz spółkę A. Sp. z o.o. - aktualnego dysponenta zajętych środków z tytułu zwrotu dopłat do kapitału.
Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i przyjęcie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zasadnie Przewodniczący II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w Łodzi odmówił J. K. przyjęcia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2025 r., uznając, że nie jest on stroną niniejszego postępowania.
Zgodnie z treścią art. 422 § 1 k.p.k., który stosownie do treści art. 458 k.p.k. ma odpowiednie zastosowanie w postępowaniu odwoławczym, wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie wyroku może złożyć tylko strona postępowania (w odniesieniu do wyroku warunkowo umarzającego postępowanie wydanego na posiedzeniu, uprawnienie to przysługuje także pokrzywdzonemu).
Z akt przedmiotowej sprawy wynika, iż stronami postępowania są oskarżeni wraz z ich obrońcami oraz oskarżyciel publiczny, o czym skarżący został pouczony na etapie postępowania odwoławczego (k. 8866). J. K. nie jest zatem ani stroną postępowania, ani pełnomocnikiem strony. Skarżący we wniesionym zażaleniu wskazuje, iż na mocy art. 88 § 1 k.p.k. został ustanowiony pełnomocnikiem D. sp. z o.o. i A. sp. z o.o., które nie są jednak stronami postępowania. Dodatkowo, zgodnie z treścią art. 88 § 1 k.p.k., pełnomocnikiem może być adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, nie zaś jak wskazuje skarżący „także inna osoba, jeżeli ustawa tak stanowi”. Tym samym skarżący jako osoba fizyczna nie może być pełnomocnikiem w toku postępowania karnego.
Zdaniem Sądu Najwyższego argumentacja podniesiona w złożonym zażaleniu nie zasługuje na uwzględnienie. W kontekście powyższego zasadnie zatem sąd meriti odmówił J. K. przyjęcia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wskazanego wyroku, albowiem wnioskodawca nie jest stroną niniejszego postępowania.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy utrzymał zaskarżone zarządzenie w mocy, uznając wniesione zażalenie za bezpodstawne.
[J.J.]
[a.ł]