POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Pietruszyński
w sprawie B. W. i innych oskarżonych o przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 27 stycznia 2025 r.
wniosku Sądu Rejonowego w Wejherowie
zawartego w postanowieniu z dnia 9 grudnia 2024 r., sygn. II K 822/19
o przekazanie rozpoznania sprawy innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości,
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł;
przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy.
ł.n
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Wejherowie wystąpił do Sądu Najwyższego o przekazanie rozpoznania spraw toczących się przeciwko oskarżonemu B. W. o czyny z art. 107 § 1 k.k.s. oraz innym oskarżonym - połączonych ze względów przedmiotowych do wspólnego prowadzenia w postępowaniu pod sygnaturą II K 822/19 - innemu sądowi równorzędnemu w trybie art. 37 k.p.k. To wystąpienie uwzględniało wniosek obrońcy oskarżonego, który powołując się na stan zdrowia oskarżonego, w sposób znaczny utrudniający mu możliwość stawienia się przed sądem właściwym miejscowo, wniósł o przekazanie rozpoznania sprawy II K 822/19 Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zgodnie z brzmieniem art. 37 k.p.k. odstąpienie od zasady rozpoznawania sprawy przez sąd właściwy miejscowo może nastąpić tylko w razie zaistnienia sytuacji jednoznacznie świadczącej o tym, że pozostawienie sprawy w gestii tego sąd właściwego sprzeciwiałoby się dobru wymiaru sprawiedliwości, a więc także ocena przesłanki sprawnego i skutecznego przeprowadzenia postępowania, jako leżącej w interesie wymiaru sprawiedliwości i przemawiającej za skorzystaniem z instytucji z art. 37 k.p.k., musi cechować się zdecydowaną wyrazistością wniosków wynikających z tej oceny (por. postanowienie SN z 4 lipca 2006 r., V KO 55/06, OSNKW 9/2006, poz. 85). Wniosek Sądu Rejonowego w Wejherowie cechuje taka właśnie wyrazistość. Wskazać przy tym należało, że potrzeba doprowadzenia do przeprowadzenia procesu, który okazuje się mało realny bez odejścia od zasady właściwości miejscowej sądu mieści się także w przesłance dobra wymiaru sprawiedliwości. W tej sprawie zostało wykazane na podstawie opinii biegłego powołanego przez sąd, że stan zdrowia oskarżonego B. W., który nie ulega poprawie jest taki, iż nie wyklucza wprawdzie stawiania się przezeń w sądzie, ale jednocześnie poważnie utrudnia stawianie się w sądzie znacznie odległym od miejsca zamieszkania, gdyż mogłoby to narazić jego zdrowie na realny istotny uszczerbek. Zatem rozwiązaniem tej sytuacji, z uwzględnieniem dyspozycji art. 37 k.p.k., jest przekazanie rozpoznania sprawy innemu sądowi równorzędnemu tj. Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy, w którym to mieście zamieszkuje tenże oskarżony.
Z tych względów orzeczono jak na wstępie.
ł.n
r.g.