V KO 155/24

POSTANOWIENIE

Dnia 27 stycznia 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Andrzej Tomczyk

w sprawie z zażalenia T. R.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
27 stycznia 2025 r.
wniosku Sądu Rejonowego w Kaliszu

o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu,

na podstawie art. 37 k.p.k.

p o s t a n o w i ł

przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w Oleśnicy.

[J.J.]

UZASADNIENIE

Postanowieniem asesora Prokuratury Rejonowej Łódź-Bałuty z 22 października 2024 r. w sprawie […] umorzono śledztwo w sprawie przedstawienia przez biegłych psychiatrów 24 stycznia 2022 r. w K. fałszywej opinii sądowo-psychiatrycznej dotyczącej stanu zdrowia podejrzanego, mającej służyć jako dowód w postępowaniu o sygn. II K 1246/22 Sądu Rejonowego w Koninie, tj. o czyn z art. 233 § 4 k.k., wobec stwierdzenia, iż czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego, z art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.

Na to postanowienie zażalenie złożył T. R..

Sąd Rejonowy w Kaliszu właściwy do rozpoznania sprawy z zażalenia T. R., postanowieniem z 9 grudnia 2024 r. zwrócił się do Sądu Najwyższego o jej przekazanie innemu sądowi równorzędnemu, motywując to faktem, iż sprawa będąca przedmiotem postępowania dotyczy czynów, które miały być związane działaniami podjętymi przez A. G., która do października 2024 r. była sędzią Sądu wnioskującego.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Nie budzi wątpliwości, że stosowanie przepisu art. 37 k.p.k. ma wyjątkowy charakter z uwagi na możliwość odstąpienia od właściwości miejscowej sądu. Przekazanie sprawy powinno nastąpić jedynie w sytuacji, gdy występują realne okoliczności, które mogą zagrażać, w wypadku rozpoznania sprawy przez sąd właściwy, dobru wymiaru sprawiedliwości. Za takie okoliczności można uznać tego rodzaju sytuacje, które mogą wywierać wpływ na swobodę orzekania lub stwarzać przekonanie, nawet mylne, o braku warunków do rozpoznania sprawy w sposób obiektywny (por.: postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 13 lipca 1995 r., III KO 34/95, OSNKW 1995, nr 9 -10, poz. 68 i z dnia 13 listopada 2008 r., IV KO 130/08, R-OSNKW 2008, poz. 2280).

Wystąpienie takich okoliczności sygnalizuje w przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy w Kaliszu. Sprawa wprawdzie dotyczy czynów biegłych sądowych, ale związana jest z zachowaniami byłej sędzi tego Sądu – A. G., z którą wszyscy sędziowie tamtejszego Sądu się znają i utrzymują relacje wykraczające poza wyłącznie służbowe.

Nie bez znaczenia pozostaje też stanowisko skarżącego, który w zażaleniu wnioskuje o przekazanie sprawy do innego okręgu sądowego, zarzucając A. G. powiązania z sędziami Sądu Okręgowego w Kaliszu. Taka sytuacja bezsprzecznie w odbiorze społecznym mogłaby wywołać przekonanie o możliwości braku obiektywizmu orzekających w tej sprawie sędziów Sądu Rejonowego
w Kaliszu.

W związku z tym, Sąd Najwyższy w pełni podzielając argumentację sądu występującego zawartą w uzasadnieniu postanowienia, przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Oleśnicy, jako równorzędnemu Sądowi Rejonowemu w Kaliszu.

ł.n