POSTANOWIENIE
Dnia 1 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras
w sprawie K. W.
o wznowienie postępowania
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
w dniu 1 kwietnia 2025 r.,
wniosku obrońcy skazanego
o przyznanie wynagrodzenia za obronę z urzędu
na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Prawo o adwokaturze i § 17 ust. 4 pkt 1 rozrządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2024 r., poz. 763),
p o s t a n o w i ł
Zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P., Kancelaria Adwokacka w W. 885,6 zł (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) w tym 23 % Vat za sporządzenie i podpisanie wniosku o wznowienie postępowania jako obrońca z urzędu skazanego.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 19 listopada 20214 r. (k. 14) adwokat M. P. został wyznaczony jako obrońca skazanego z urzędu w celu oceny istnienia podstaw do sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w sprawie II AKa 55/23. Obrońca sporządził i podpisał wniosek o wznowienie postępowania (k. 26-32), przy czym w jego treści nie złożył wniosku o przyznanie wynagrodzenia za tę czynność. Postanowieniem z dnia 12 marca 2025 r. Sąd Najwyższy wniosek oddalił, przy czym nie zasadził kosztów obrony z urzędu, wobec faktu, iż obrońca nie złożył takiego wniosku, co uniemożliwiało zasądzenie takiego wynagrodzenia.
Pismem datowanym na dzień 24 marca 2025 r. taki wniosek został złożony, przy czym obrońca wywiódł, iż Sąd Najwyższy nie orzekł o kortach obrony z urzędu, co wymaga uzupełnienia postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Dopiero złożenie wniosku o zasądzenie kosztów obrony w postępowaniu wznowieniowym umożliwia przyznanie dla ustanowionego z urzędu obrońcy skazanego K. W. stosownego wynagrodzenia. Wbrew temu co zawarł w swoim piśmie jego autor, Sąd Najwyższy nie miał podstaw do zasądzenia kosztów obrony w dacie wydania postanowienie o oddaleniu wniosku o wznowienie, skoro takowego wniosku z niewiadomych powodów nie złożył obrońca z urzędu. Bez wniosku Sąd Najwyższy nie mógł zasądzić wynagrodzenia za sporządzenie, podpisanie i wniesienie wniosku o wznowienie postępowania. Obecne postępowanie nie jest zatem postępowaniem uzupełniającym postanowienie o oddaleniu wniosku o wznowienie postępowania. Skoro zaś dopiero teraz obrońca wyznaczony z urzędu złożył wymagany wniosek, to konieczne było zasądzenie kosztów za sporządzenie i podpisanie wniosku o wznowienie postępowania, przy czym teza autora wniosku odnosząc się do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. jest zupełnie chybiona, albowiem od 5 czerwca 2024 r. obowiązuje już nowe rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, przywołane w podstawie prawnej postanowienia. Wysokość przyznanego wynagrodzenia wynika ze stawki wskazanej w tym rozporządzeniu.
Z tych powodów orzeczono jak w postanowieniu.
[J.J.]
[a.ł]