WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 8 maja 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Kala (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Bojańczyk
SSN Stanisław Stankiewicz
w sprawie D. J.
skazanego za czyn z art. 244a § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 8 maja 2025 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi
z dnia 10 października 2024 r., sygn. akt IV K 800/24
uchyla zaskarżony wyrok nakazowy i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi.
Antoni Bojańczyk Dariusz Kala Stanisław Stankiewicz
UZASADNIENIE
D. J. został oskarżony o to, że w okresie od 9 lutego 2020 roku do 5 września 2024 roku w Ł., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, nie stosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego dla […] w Ł., VI Wydział Karny, z dnia 7 czerwca 2019 roku, sygn. […], prawomocnego od 19 grudnia 2019 roku, w związku z 6-cio letnim zakazem wstępu na imprezy masowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz mecze piłki nożnej rozgrywane przez drużynę seniorską […] oraz przez Polską Kadrę Narodową na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, obowiązku osobistego stawiennictwa w trakcie rozgrywania tych meczów w […] Komisariacie Policji Komendy Miejskiej Policji w Ł., tj. o przestępstwo z art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.
Wyrokiem nakazowym z dnia 10 października 2024 r., sygn. akt IV K 800/24, Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi oskarżonego D. J. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, wypełniającego dyspozycję art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 57b k.k. wymierzył mu karę 250 (dwieście pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny po 20 (dwadzieścia) złotych każda. Wyrok zawierał również rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu.
Od powyższego wyroku żadna ze stron nie wywiodła sprzeciwu i stał się on prawomocny w dniu 1 listopada 2024 r.
Od orzeczenia tego kasację na niekorzyść oskarżonego wywiódł Prokurator Generalny, który zaskarżył je w całości, zarzucając mu rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego procesowego, a mianowicie art. 502 § 1 k.p.k., polegające na orzeczeniu wobec D. J. - po przeprowadzeniu postępowania nakazowego w trybie art. 500 § 1 i 3 k.p.k. i uznaniu go wyrokiem nakazowym za winnego popełnienia występku z art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. - na podstawie art. 244a § 1 k.k. w zw. z art. 57b k.k. kary 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych, podczas gdy zgodnie z treścią przepisu art. 502 § 1 k.p.k. wyrokiem nakazowym można orzec karę grzywny w maksymalnej wysokości do 200 (dwustu) stawek dziennych albo do 200 000 (dwustu tysięcy) złotych.
Podnosząc powyższy zarzut skarżący wniósł o uchylenie wyroku nakazowego i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Rejonowemu dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja okazała się oczywiście zasadna.
Przepis art. 502 § 1 k.p.k. jednoznacznie stanowi, że wyrokiem nakazowym można orzec karę ograniczenia wolności lub grzywnę w wysokości do 200 stawek dziennych albo do 200 000 złotych. Oznacza to, że wymierzenie wyrokiem nakazowym kary grzywny w wysokości 250 stawek dziennych stanowi rażące i bez wątpienia mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie tej regulacji (art. 523 § 1 k.p.k.).
W tej sytuacji, Sąd Najwyższy uznał kasację za oczywiście zasadną i orzekając w trybie określonym w art. 535 § 5 k.p.k. uchylił zaskarżony wyrok nakazowy i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi do ponownego rozpoznania.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w części dyspozytywnej wyroku.
Antoni Bojańczyk Dariusz Kala Stanisław Stankiewicz
[PŁ]
[a.ł]