POSTANOWIENIE
Dnia 12 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Klugiewicz
w sprawie P. U. ,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu,
w dniu 12 lutego 2025 r.,
wniosku obrońcy skazanego o wyłączenie
sędziego Sądu Najwyższego Pawła Kołodziejskiego
na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. w zw. z art. 42 § 1 i 4 k.p.k.,
p o s t a n o w i ł:
wyłączyć sędziego Sądu Najwyższego Pawła Kołodziejskiego od udziału w sprawie kasacyjnej o sygn. akt V KK 387/24.
UZASADNIENIE
Obrońca P. U. pismem z dnia 8 stycznia 2025 r. złożył wniosek o wyłączenie SSN Pawła Kołodziejskiego od rozpoznania niniejszej sprawy kasacyjnej z uwagi na brak instytucjonalnych gwarancji niezawisłości i bezstronności. Jako podstawę tej inicjatywy wskazano na okoliczności powołania ww. sędziego na urząd sędziego Sądu Najwyższego – postanowienie Prezydenta RP z 7 marca 2022 r., wydane w następstwie uchwały KRS z 25 czerwca 2021 r., nr 786/2021, podjętej przez KRS w składzie ukształtowanym w trybie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 3). Zaakcentowano również to, że w kasacji zakwestionowano prawidłowość obsady Sądu Okręgowego w Łodzi ze względu na tę samą wadliwość powołania sędziów ww. Sądu, co sędziego Sądu Najwyższego Pawła Kołodziejskiego, co oznacza, że sędzia ten orzekałby we własnej sprawie.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
Wniosek zasługiwał na uwzględnienie. Jeśli chodzi o kwestię wadliwości powołania sędziów, związaną z udziałem w procesie nominacyjnym Krajowej Rady Sądownictwa, ukształtowanej w trybie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018, poz. 3), to zagadnienie to było przedmiotem obszernej analizy w uchwale składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. akt BSA I - 4110 - 1/20 (OSNKW 2020/2/7, LEX nr 2784794) oraz w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2022 r., I KZP 2/22 (OSNK 2022, z. 6, poz. 22, LEX nr 3348360), co czyni zbędnym czynienie szerszych rozważań w tym zakresie.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego powszechnie akcentuje się, że „sędzia ulega wyłączeniu, nie tylko wówczas, gdy istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie (art. 41 § 1 k.k.), ale również w sytuacji, gdy orzekanie przez sędziego w danej sprawie mogłoby prowadzić do naruszenia standardu z art. 6 ust. 1 EKPC i uznania, że taki skład orzekający w ogóle nie stanowi niezależnego i bezstronnego sądu ustanowionego ustawą” (postanowienia SN: z dnia 6 lipca 2022 r., IV KO 66/22, LEX nr 3405631 z dnia 13 października 2021 r., II KO 30/21; z dnia 28 kwietnia 2022 r., IV KO 32/22; z dnia 17 marca 2022 r., II KO 12/22). Niewątpliwie problematyka związana z procedurą powołania sędziów ściśle powiązana jest z prawem do rzetelnego procesu sądowego, co tym bardziej uzasadnia wyłączenie sędziego Sądu Najwyższego Pawła Kołodziejskiego od udziału w przedmiotowej sprawie.
Wyłączenie sędziego jest tym bardziej uzasadnione, jeśli zważy się dodatkowo na fakt, że w kasacji obrońcy skazanego podniesiono zarzut dotyczący takiej samej wadliwości powołania dwóch sędziów Sądu odwoławczego, co sędziego Pawła Kołodziejskiego, który – w konsekwencji przydzielenia mu niniejszej sprawy – orzekałby z naruszeniem zasady nemo iudex idoneus in propria causa.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
[J.J.]
[a.ł]