POSTANOWIENIE
Dnia 23 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba
w sprawie D.K.
skazanego za przestępstwo z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 23 lipca 2025r.
wniosku obrońcy skazanego
o wstrzymanie wykonania wyroku Sądu Rejonowego w Skierniewicach
z dnia 4 maja 2023r., sygn. akt II K 627/22,
zmienionego w części wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi
z dnia 9 października 2024r., sygn. akt V Ka 1102/23
p o s t a n o w i ł:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Wniosek obrońcy skazanego nie zasługiwał na uwzględnienie.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazywano wielokrotnie, że uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia jest możliwe jedynie wówczas, gdy strona wykaże istnienie szczególnych okoliczności powodujących, że wykonanie orzeczenia pociągnęłoby za sobą wyjątkowo dolegliwe i w zasadzie nieodwracalne skutki, podnosząc też, że wniosek ten powinien zawierać dodatkową argumentację wskazującą na duże prawdopodobieństwo zasadności podniesionego w skardze zarzutu i przez to nieodwracalność skutków kary w razie jej wykonania.
Wniosek sporządzony w niniejszej sprawie nie zawiera argumentacji, która przemawiałaby za wstrzymaniem wykonania orzeczenia zapadłego w niniejszej sprawie.
Zauważenia wymaga, że postawiony w kasacji zarzut nie ma charakteru bezwzględnej przesłanki odwoławczej – wskazano w nim na naruszenie przez Sąd II instancji prawa procesowego, tj. art. 438 pkt 2 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. w zw. z art. 5§1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 424§1 pkt 1 i 2 k.p.k. Ocena zasadności tego zarzutu nie może być jednak postrzegana jako jednoznaczna, w szczególności w sytuacji, gdy w odpowiedzi na kasację prokurator wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej.
Sam zaś fakt złożenia kasacji nie może obligować Sądu Najwyższego do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia, bowiem nie można zapominać, że w sprawie zapadł prawomocny, a więc wykonalny wyrok.
Także argumenty podniesione na okoliczność trudnej sytuacji zdrowotnej i finansowej skazanego nie są tego rodzaju, że powinny skutkować wstrzymaniem wykonania kary pozbawienia wolności przez Sąd Najwyższy – w pierwszej kolejności powinny one być przedstawione w postępowaniu wykonawczym.
Wykonanie kary o charakterze izolacyjnym, niestety, zawsze wiąże się z negatywnymi skutkami dla członków rodziny osoby skazanej, zaś nieuchronność jej wykonania sprawia, że z odpowiednim wyprzedzeniem winno się powziąć kroki w celu zminimalizowania tych ujemnych konsekwencji i przygotowania, czy też zabezpieczenia finansowego najbliższych na czas koniecznej rozłąki.
Wszystko powyższe powoduje, że wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Kierując się przedstawionymi względami, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
[WB]
[a.ł]