Sygn. akt V CSK 658/16

POSTANOWIENIE

Dnia 26 maja 2017 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosław Bączyk

w sprawie z powództwa […] Spółdzielni […] w W.
‎przeciwko Gminie P.
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 maja 2017 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Okręgowego

w O.
‎z dnia 24 maja 2016 r., sygn. akt II Ca (…),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

P. złożyła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 24 maja 2016 r., w którym oddalono apelację tej Spółdzielni od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 10 grudnia 2015 r. W wyroku tym oddalono powództwo Spółdzielni, skierowane przeciwko Gminie P., o zapłatę części wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości budynkowej opisanej w pozwie.

W skardze kasacyjnej podnoszono zarzuty naruszenia przepisów prawa procesowego i materialnego (s. 16 – 18 skargi). Motywując wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, skarżąca stwierdziła, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (pkt I skargi), a ponadto w rozpoznawanej sprawie występują istotne zagadnienia prawne opisane w pkt II i III skargi (s. 6).

Skarżąca wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i zasądzenie na rzecz pozwanej dochodzonej kwoty z odsetkami, ewentualnie – o uchylenie tego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi drugiej instancji do ponownego rozpoznania.

Sad Najwyższy zważył co następuje:

Analizując treść uzasadnienia wyroków obu Sądów meriti, treść skargi kasacyjnej powoda i zawartą w nim szeroką motywację prawną mającą służyć przyjęciu tej skargi do rozpoznania, Sąd Najwyższy stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie o zapłatę należności za bezumowne korzystanie z nieruchomości w okresie wskazanym w pozwie nie wystąpiły przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania przewidziane w art. 398⁹ § 1 pkt 1 i 4 k.p.c.

Nie można przede wszystkim podzielić stanowiska powodowej Spółdzielni, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, bowiem zaskarżony wyrok narusza przepisy prawa procesowego wskazane, tj. art. 378 § 2 k.p.c., art. 328 § 2 w zw. z art. 382 i art. 391 k.p.c. (pkt I skargi). Jeżeli skarżąca Spółdzielnia zmierza do wykazania wadliwości przyjęcia przez oba Sądy meriti tego, że miedzy stronami doszło do ukształtowania się per facta concludentia umowy użyczenia budynków (art. 710 k.c.), to dla skutecznego zakwestionowania takiej kwalifikacji prawnej i uruchomienia systemu kontroli kasacyjnej niezbędne byłoby jednak wskazanie art. 60 i 65 k.c. Chodzi tu o ewentualną weryfikację przyjętych przez oba Sądy meriti reguł interpretacji oświadczenia woli (zachowania się obu stron) w  związku z korzystaniem z określonej w pozwie nieruchomości budynkowej (o pow. 163,61 m², położonej w W. pod numerem (…)). Wprawdzie w dalszej części skargi w ramach jej podstaw wskazywano na naruszenie art. 710 k.c. w zw. z art. 60 k.c. (s. 17 skargi), jednakże zarzut taki nie może być uzasadniony w świetle trafnych ustaleń faktycznych stron dotyczących okoliczności udostępnienia stronie pozwanej spornej nieruchomości budynkowej (s. 1 – 2 uzasadnienia zaskarżonego wyroku).

Nie można też podzielić stanowiska skarżącej, że w sprawie występują istotne zagadnienia prawne w rozumieniu art. 398⁹ § 1 k.p.c., opisane bliżej w pkt II i III skargi (s. 6) i powiązane z treścią art. 272 § 2 i art. 279 § 1 zd. 1 k.c. Te kwestie zostały już bowiem odpowiednio rozstrzygnięte przez oba Sądy meriti na podstawie szczegółowych ustaleń prawnych, koncentrujących się na określeniu statusu prawnego budynku wybudowanego przez powodową Spółdzielnię. Odpowiednie ustalenia faktyczne i przekonywające rozważenie prawne w tym zakresie, spełniające odpowiednie wymaganie formalne art. 328 § 2 k.p.c., zostały dokonane w tym zakresie przez Sąd Okręgowy na s. 7 uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

W tej sytuacji Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi kasacyjnej powodowej Spółdzielni do rozpoznania (art. 398⁹ § 2 k.p.c.).

Nie było podstaw do orzekania o kosztach postępowania kasacyjnego, skoro odpowiedź na skargę kasacyjną strony pozwanej została zwrócona stronie w wykonaniu zarządzenia Sądu z dnia 1 września 2016 r. (k. 584 i n. akt sprawy).

aj