POSTANOWIENIE
Dnia 16 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Błaszczyk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 16 lipca 2025 r.,
w sprawie M.B.
zażalenia obrońcy skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
z dnia 22 kwietnia 2025 r., sygn. akt WKK 20/25
o odmowie przyjęcia kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. akt II AKa 110/24,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 466 § 1 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k. oraz art. 530 § 3 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 22 kwietnia 2025 r., sygn. akt WKK 20/25, odmówiono przyjęcia kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego M.B. – adw. R.W. od wyroku tego Sądu z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. akt II AKa 110/24, argumentując, że ten nadzwyczajny środek zaskarżenia nie został skutecznie złożony z powodu niedotrzymania terminu do jego wzniesienia, który upłynął w dniu 10 kwietnia 2025 r.
Na wyżej wymienioną decyzję procesową zażalenie w terminie złożył obrońca skazanego zarzucając:
- błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na błędnym uznaniu, iż wniesiona kasacja została złożona po upływie 30 dni, w sytuacji gdy została ona złożona w dniu 10 kwietnia 2025 r. tj. w ustawowym terminie, co doprowadziło do błędnego odrzucenia kasacji,
- naruszenie przepisów postępowania przez zaniechanie skutecznego doręczania orzeczeń wraz z uzasadnieniami na piśmie, a w szczególności odpisu wyroku Sądu II instancji wraz z uzasadnieniem na piśmie M.B. skutkiem czego jest brak rozpoczęcia biegu terminowi do złożenia kasacji w niniejszej sprawie, co skutkowało błędnym odrzuceniem złożonej kasacji.
W oparciu o tak sformułowane zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego zarządzenia i przyjęcie kasacji ewentualnie uchylenie zaskarżonego zarządzenia.
Dopuszczenie dowodu z oświadczenia M.B. na okoliczność, iż wskazany wyżej nie wiedział, iż odpis wyroku z uzasadnieniem na piśmie został wysłany na adres jego zamieszkania na wolności i ten odpis nie został mu skutecznie doręczony.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne i dlatego nie mogło zostać uwzględnione.
Na wstępie należy przypomnieć, że art. 524 § 1 k.p.k. ustanawia dla strony postępowania karnego trzydziestodniowy termin od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem do wniesienia kasacji. Jeżeli nie można doręczyć przesyłki do rąk własnych adresata lub też dokonać doręczenia zastępczego przesyłkę pozostawia się w placówce pocztowej operatora pocztowego na okres 14 dni, a po upływie tego terminu zastosowanie ma tzw. fikcja prawna doręczenia, czyli pismo uznaje się za doręczone adresatowi (art. 133 § 2 k.p.k.). Wówczas zaczynają biec terminy procesowe do dokonania określonych czynności prawnych, w tym do wnoszenia środków zaskarżenia.
Przeprowadzona na potrzeby rozpoznania niniejszego zażalenia analiza akt sprawy M.B. pozwala stwierdzić, co następuje.
Skazany M.B. w dniu 19 grudnia 2024 r. złożył wniosek o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem (k. 13974, t. LXX). Jak wynika z dokumentu „Elektronicznego pokwitowania odbioru”, po sporządzeniu uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego odpis tego orzeczenia wraz z uzasadnieniem zostały pismem z dnia 25 lutego 2025 r. (k. 13976, t. LXX) nadane na adres wskazywany przez skarżącego. Przesyłkę odebrał w dniu 26 lutego 2025 r. J.B. (k. 13977, t. LXX).
Obrońca skazanego – adw. R.W. w dniu 24 grudnia 2024 r. złożył wniosek o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem (k. 13997, t. LXX). Jak wynika z dokumentu „Elektronicznego pokwitowania odbioru”, po sporządzeniu uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego odpis tego orzeczenia wraz z uzasadnieniem zostały pismem z dnia 25 lutego 2025 r. (k. 13999, t. LXX) nadane na adres wskazywany przez obrońcę. Przesyłkę odebrał w dniu 11 marca 2025 r. adw. R.W. (k. 14000, t. LXX).
W dniu 16 kwietnia 2025 r. do Sądu Apelacyjnego w Białymstoku wpłynęła kasacja obrońcy skazanego, nadana w dniu 11 kwietnia 2025 r. (k. 14049, t. LXXI).
W związku z tym nie może budzić wątpliwości, że Przewodniczący II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w Białymstoku zasadnie odmówił przyjęcia kasacji sporządzonej i wniesionej przez obrońcę skazanego po upływie 30-dniowego zawitego terminu do jej wniesienia. Rolą Sądu Najwyższego nie jest weryfikowanie, czy kasacja została złożona w urzędzie pocztowym w dniu 10 kwietnia 2025 r., jak twierdzi obrońca w zażaleniu. Adresat może złożyć stosowną reklamację do urzędu pocztowego, jeżeli w istocie uważa, że wystawiono błędną datę nadania. Jedynie w uzupełnieniu wskazać należy, że dzień 10 kwietnia 2025 roku przypadał na czwartek – w tym roku „dzień pracujacy”.
Odnosząc się natomiast do faktu, że M. B. od dnia 10 lutego 2025 r. przebywa w Areszcie Śledczym, to nie można uznać, aby doręczenie orzeczenia wraz z uzasadnieniem było niesktuczne. Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 132 § 2 k.p.k. w razie chwilowej nieobeności adresata w mieszkaniu pismo doręcza się dorosłemu domownikowi, co miało miejsce w odniesieniu do doręczenia odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem, które to dokumenty odebrał J.B.
Zgodnie natomiast z treścią art. 139 § 1 k.p.k. jeżeli strona, nie podając nowego adresu, zmienia miejsce zamieszkania lub nie przebywa pod wskazanym przez siebie adresem, w tym także z powodu pozbawienia wolności w innej sprawie, pismo wysłane pod tym adresem uważa się za doręczone. Dotyczy to także strony, która zgłosiła wniosek o dokonywanie doręczeń na adres oznaczonej skrytki pocztowej i nie zawiadomiła organu o zmianie tego adresu lub zaprzestaniu korzystania z niego.
Biorąc pod uwagę powyższe Sąd Najwyższy utrzymał zaskarżone zarządzenie w mocy, uznając wniesione zażalenie za bezpodstawne.
[WB]
[a.ł]