POSTANOWIENIE
Dnia 13 sierpnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Wiliński
w sprawie skazanego M.B.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 13 sierpnia 2025 r.
zażalenia skazanego na zarządzenie sędziego Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 14 kwietnia 2025 r., sygn. akt VI Ka 337/24 (VI WKK 11/25)
o odmowie przyjęcia kasacji od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 2 sierpnia 2024 r., sygn. akt VI Ka 337/24
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 14 kwietnia 2025 r., sygn. akt VI Ka 337/24, sędzia Sądu Okręgowego w Katowicach na podstawie art. 530 § 2 k.p.k. w zw. z art. 120 § 2 k.p.k. odmówił przyjęcia osobistej kasacji skazanego, wskazując w uzasadnieniu na nieuzupełnienie przez skazanego braku formalnego wniesionej przez niego osobistej kasacji poprzez jej sporządzenie i podpisanie przez adwokata lub radcę prawnego.
Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł skazany M.B., wnosząc o uchylenie zarządzenia w całości oraz przyjęcie wniesionej przez niego osobistej kasacji. Podniósł: „naruszenie art. 530 § 2 k.p.k.”, „błędną wykładnię art. 127a § 1 k.p.k.”, „nowe podstawy kasacji”, „stronniczość sędzi II instancji – naruszenie art. 41 k.p.k.”, „odmowę obrońcy z urzędu do sporządzenia kasacji – naruszenie prawa do obrony i dostępu do SN” oraz „złamanie regulaminu urzędowania sądów powszechnych i zarządzenia MS z 19.06.2019 r.”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Zgodnie z art. 526 § 2 k.p.k., jeżeli kasacja nie pochodzi od prokuratora, Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich albo Rzecznika Praw Dziecka, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata, radcę prawnego albo radcę Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia obowiązuje więc tzw. przymus adwokacko-radcowski, powodujący, że osobista kasacja skazanego nie może zostać przyjęta.
W przedmiotowej sprawie wyznaczono skazanemu na jego wniosek obrońcę z urzędu, który nie stwierdził podstaw do wniesienia kasacji w przedmiotowej sprawie. Obrońca ten słusznie zauważył, że wobec prawomocnego skazania M.B. na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz karę grzywny w kasacji wniesionej przez stronę mogłyby zostać podniesione jedynie uchybienia o charakterze bezwzględnych przyczyn odwoławczych, a takich w tej sprawie nie dostrzegł, podobnie jak żadnych innych naruszeń prawa (k. 989-991). Umożliwiono więc skazanemu wniesienie kasacji sporządzonej i podpisanej przez adwokata lub radcę prawnego z wyboru w terminie 30 dni od doręczenia ww. opinii. Po złożeniu przez skazanego kasacji sporządzonej i podpisanej osobiście, Sąd odwoławczy wezwał skazanego do uzupełnienia braku formalnego przez jej sporządzenie i podpisanie przez adwokata lub radcę prawnego z wyboru. Nie budzi wątpliwości w przedmiotowej sprawie, że skazany nie usunął ww. braku w wyznaczonym pod rygorem odmowy przyjęcia kasacji terminie, co czyni zaskarżone rozstrzygnięcie słusznym i prawidłowym. Ponowne wnioski skazanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu nie mogły zostać w tych okolicznościach uwzględnione.
Wniesione przez skazanego zażalenie ma charakter wyłącznie polemiczny, ponieważ próbuje w nim przekonać o uprawnieniu do wniesienia osobistej kasacji, co jest wykluczone na gruncie procedury karnej. Nie można też się zgodzić ze skarżącym, że pozbawiono go prawa do obrony, skoro wyznaczono mu obrońcę z urzędu, a także dano – dwukrotnie – szansę sporządzenia i wniesienia kasacji przez obrońcę z wyboru, najpierw po sporządzeniu negatywnej opinii przez obrońcę z urzędu, a później w ramach procedury uzupełnienia braków formalnych. Podkreślić przy tym trzeba, że termin na uzupełnienie braków formalnych ma charakter ustawowy i nie podlega modyfikacjom. Jednocześnie niniejsze postępowanie w przedmiocie kwestii formalnej jaką jest możliwość przyjęcia kasacji nie jest właściwym forum do analizy pozostałych zagadnień zażalenia odnoszących się do uchybień postępowania rozpoznawczego.
Z uwagi na powyższe, Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
[WB]
[a.ł]