POSTANOWIENIE
Dnia 27 marca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Stankiewicz
w sprawie Z. W.
skazanego z art. 258 § 1 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 27 marca 2025 r.,
wniosku obrońcy z urzędu o zasądzenie kosztów związanych ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do złożenia wniosku o wznowienie postępowania
na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1564) oraz § 2, § 3, § 4 ust. 1 i 3 oraz § 17 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2024 r., poz. 763)
postanowił:
zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. Z. (Kancelaria Adwokacka w W.), obrońcy z urzędu skazanego Z. W., kwotę 885,60 zł (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych i sześćdziesiąt groszy), w tym 23% VAT, tytułem opłaty za sporządzenie opinii o braku podstaw do złożenia wniosku o wznowienie postępowania.
UZASADNIENIE
W przedmiotowej sprawie skazany Z. W. zwrócił się o wyznaczenie obrońcy z urzędu celem sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24 listopada 2022 r., sygn. akt II AKa 428/22, zmieniającym wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 15 lipca 2022 r., sygn. akt IV K 123/21.
Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 4 września 2024 r. (sygn. akt IV KO 81/24), wyznaczył skazanemu obrońcę z urzędu w osobie adw. E. Z., zlecając jej zbadanie akt przedmiotowej sprawy pod kątem istnienia przesłanek do sporządzenia wniosku o wznowienie postepowania, a następnie – o ile przesłanki te by istniały opracowanie stosownego wniosku, ewentualnie powiadomienie Sądu Najwyższego o niestwierdzeniu podstaw do wznowienia postępowania.
W dniu 7 listopada 2024 r. do Sądu Najwyższego wpłynęła sporządzona przez adw. E. Z. opinia „o braku podstaw do sporządzenia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem”. Jednocześnie obrońca złożyła także wniosek o zasądzenie kosztów sporządzenia opinii o braku podstaw do złożenia wniosku o wznowienie postępowania w niniejszej sprawie, oświadczając, „iż koszty te nie zostały poniesione w żadnej części”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek obrońcy z urzędu o zasądzenie kosztów związanych ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do złożenia wniosku o wznowienie postępowania zasługiwał na uwzględnienie.
Adw. E. Z. po zapoznaniu się z aktami przedmiotowej sprawy sporządziła opinię w której wskazała, iż brak jest podstaw prawnych, aby w niniejszej sprawie sporządzić i złożyć wniosek o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem SA w Katowicach z 24 listopada 2022 r., sygn. akt II AKa 428/22. W końcowych akapitach ww. opinii zasygnalizowano natomiast „ewentualne wznowienie postępowania z urzędu” w oparciu o przesłankę z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
Wysokość zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ustalono na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1564) oraz § 2, § 3, § 4 ust. 1 i 3 oraz § 17 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2024 r., poz. 763).
Kierując się powyższą argumentacją, postanowiono jak w sentencji.
[J.J.]
[r.g.]