ZARZĄDZENIE
Dnia 24 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Błaszczyk
w sprawie A. G.
skazanego z art. 286 § 1 k.k. i inne
w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 24 kwietnia 2025 r.,
w przedmiocie sygnalizacji skazanego o potrzebie wszczęcia z urzędu postępowania o wznowienie postępowania
zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 14 lipca 2022 r., II AKa 151/22
zmieniającym wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
z dnia 8 lutego 2022 r., IV K 179/20
zarządzam:
nie stwierdzam podstaw do wszczęcia z urzędu postępowania o wznowienie postępowania w sprawie (art. 542 § 3 k.p.k.).
UZASADNIENIE
Skazany A. G. pismem z dnia 2 kwietnia 2025 r. wniósł o zbadanie przez Sąd Najwyższy, czy podczas rozpoznawania opisanej wyżej sprawy przed Sądem Apelacyjnym doszło do zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej wskazanej w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., a w konsekwencji zwrócił się o rozważenie wznowienia z urzędu postępowania w tej sprawie.
W uzasadnieniu wniosku wniesionego wtrybie art. 9 § 2 k.p.k. wskazano, że Sąd rozpoznający sprawę w instancji odwoławczej był nienależycie obsadzony, gdyż w jego składzie zasiadała osoba, która otrzymała nominację sędziowską na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa w składzie, który został ukształtowany ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 3).
Okoliczność przedstawiona we wniosku sygnalizacyjnym nie jest wystarczająca do wszczęcia z urzędu postępowania wznowieniowego.
Jak wynika z pkt 2 uchwały składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. akt BSA I-4110-1/20 "nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. (...) zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego w sądzie powszechnym albo wojskowym na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 3), jeżeli wadliwość procesu powoływania prowadzi, w konkretnych okolicznościach, do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
Uchwała ta w swej treści stanowi zasadę wiążącą wszystkie składy Sądu Najwyższego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 września 2021 r., I KZ 29/21, OSNK 2021, z. 10, poz. 41).
Podkreślić zatem należy, że odmiennie należy postrzegać sytuację należytej obsady sądu w zależności od tego, czy sąd ten jest Sądem Najwyższym czy sądem powszechnym.
Oceniajac przebieg kariery zawodowej sędziego W.P. (dane są dostępne w domenie publicznej), który był członkiem składu sądzącego w II instancji, nie można dostrzec takich okoliczności, które rzutowałyby negatywnie na ocenę jego bezstronności. Wnioskodawca w swym wniosku również tego nie czyni.
Jest on Sędzią o stosunkowo długim stażu zawodowym. Orzekanie w ramach delegacji w Sądzie Apelacyjnym w Katowicach rozpoczął w czerwcu 2018 r. Trudno też dostrzec, aby jego kariera zawodowa uległa gwałtownemu przyspieszeniu po "zmianach w sądownictwie", które nastąpiły po 2015 r. - co mogłoby wskazywać na wątpliwości co do jego bezstronności czy powiązania z władzą wykonawczą. Dla udowodnienia zaistnienia nienależytej obsady sądu nie wystarczy wskazać jedynie na instytucjonalną nieprawidłowość powołania sędziów na podstawie procedury konkursowej z udziałem Krajowej Rady Sądownictwa w składzie ustanowionym ustawą z 2017 r. Konieczne - niezbędne jest natomiast ustalenie in concreto, że sędzia nie gwarantuje chociażby minimalnego standardu bezstronności i niezawisłości (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 lipca 2022 r., III KO 62/22).
W tej sytuacji nie można przyjąć, aby mogło dojść do ziszczenia się wskazanej przesłanki określonej w przepisie art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
W zaistniały układzie procesowym za celowe uznano wydanie niezaskarżalnego zarządzenia o braku podstaw do wszczęcia postępowania wznowieniowego z urzędu (por. zarzadzenie sędziego SN z dnia 27 kwietnia 2023 r., II KO 33/23).
[J.J.]
[a.ł]