Sygn. akt IV KO 18/18

POSTANOWIENIE

Dnia 23 maja 2018 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Andrzej Stępka (przewodniczący)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Michał Laskowski (sprawozdawca)

w sprawie R.H.

skazanego z art. 55 ust. 3 w zw. z art. 56 ust. 3 w zw. z art. 11 § 2 k.k. i in. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 23 maja 2018 r.

wniosku obrońcy skazanego

o wznowienie postępowania

zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 25 maja 2017 r., II AKa […]/17,

utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w B. z dnia 28 grudnia 2016 r., III K […]/16,

p o s t a n o w i ł:

1. wniosek oddalić,

2. kosztami sądowymi postępowania o wznowienie obciążyć R.H.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 28 grudnia 2016 r., III K […]/16, Sąd Okręgowy w B. uznał R.H. za winnego przestępstw:

-z art. 55 ust. 3 w zw. z art. 56 ust. 3 w zw. z art. 11 § 2 k.k. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, za co skazał go na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 150 stawek dziennych grzywny,

-z art. 59 ust. 1 w zw. z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., za co skazał go na karę roku pozbawienia wolności,

-z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, za co skazał go na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

W miejsce kar jednostkowych wymierzono karę łączną 5 lat pozbawienia wolności.

Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 25 maja 2017 r., II AKa […]/17, po rozpoznaniu apelacji obrońcy wyrok Sądu Okręgowego utrzymano w mocy.

Obrońca skazanego wniósł o wznowienie postępowania na podstawie art. 540 § 1 pkt 2 lit a k.p.k., podnosząc ujawnienie się nowych, nieznanych w poprzednim postępowaniu dowodów, wskazujących na to, że skazany nie dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia środków odurzających. Wniosek wskazuje na zeznania trojga świadków: E.S. i Ł.M. (w odniesieniu do czynu popełnionego w dniach 27-28 września 2015 r.) oraz M.B. (w odniesieniu do czynu popełnionego w dnia 21 grudnia 2015 r.), z których ma wynikać, że wszelkie posiadane przez skazanego środki odurzające zostały nabyte w kraju.

W pisemnej odpowiedzi na wniosek prokurator wniósł o jego oddalenie, wskazując na to, że wskazani we wniosku świadkowie byli znani skazanemu w toku postępowania, ich zeznań nie można więc uznać za nowy, nieznany dowód w rozumieniu art. 540 § 1 k.p.k.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

Dowody wskazane we wniosku obrońcy nie mogą uzasadniać wznowienia postępowania, gdyż wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku nie spełniają one wymogów określonych w art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k.

Jak trafnie wskazał prokurator w odpowiedzi na wniosek, orzecznictwo sądowe i literatura karnoprocesowa zgodnie przyjmują, że w obecnym brzmieniu przepisu art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k. wznowienie z powodu pojawienia się nowych faktów i dowodów, którego domaga się obrońca we wniosku, jest możliwe tylko w razie pojawienia się dowodów nieznanych zarówno sądowi, jak i stronie postępowania (zob. postanowienie SN z dnia 25 października 2016 r., IV KO 56/16; D. Świecki (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, 2018; K. Dudka, H. Paluszkiewicz, D. Szumiło – Kulczycka, Kodeks postępowania karnego. Wybór orzecznictwa, 2015). Mają to być zatem dowody, które ujawniły się już po prawomocnym zakończeniu postępowania. Tymczasem sam obrońca przyznał w treści wniosku, że skazany nie powołał E.S. i Ł.M. na świadków w toku postępowania nie z powodu niewiedzy o ich istnieniu, lecz dlatego, że „zasłaniali się niepamięcią”. Wiedział jednak jakie okoliczności mogliby potwierdzić. Nie ma zatem wątpliwości, że te dwa źródła dowodowe były znane skazanemu w toku postępowania rozpoznawczego. Co więcej, w toku postępowania odwoławczego złożony został przez obrońcę wniosek o przesłuchanie E.S., choć co do innych okoliczności niż podawane we wniosku o wznowienie (k. 634). Chybiona jest też argumentacja wnioskodawcy, że świadkowie „zasłaniali się niepamięcią”. Nawet jeśli świadkowie nieprawdziwie deklarowali skazanemu brak wiedzy istotnej dla postępowania, nic nie stało na przeszkodzie wnioskowaniu o ich przesłuchanie, wszak po dopuszczeniu dowodu i wezwaniu świadka przez sąd złożenie zeznania staje się jego obowiązkiem, który może być przez ten organ egzekwowany za pomocą procesowych środków przymusu.

Podobnie rzecz przedstawia się w przypadku trzeciego ze wskazanych we wniosku świadków, czyli M.B. Z treści wniosku wynika, że świadek ten był znajomym skazanego, skazany znał jego tożsamość i miejsce zamieszkania. R.H. musiał też (zgodnie z tezą wniosku) wiedzieć, że świadek może potwierdzić fakt odbioru przez niego paczki w określonym czasie i miejscu. Nie było zatem żadnych przeszkód (także wniosek takowych nie wskazuje), by skazany wnioskował o przesłuchanie tego świadka w postępowaniu przed Sądem Okręgowym w B. bądź w postępowaniu odwoławczym.

Z powyższych względów, wobec ustalenia, że podane we wniosku dowody nie spełniają warunku ujawnienia się dowodów nowych w rozumieniu art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k. brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku obrońcy o wznowienie postępowania.

W tym stanie rzeczy wniosek oddalono.