ZARZĄDZENIE
Dnia 12 czerwca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek
po zapoznaniu się z pismem obrońcy skazanego M. T. oznaczonym jako wniosek o wznowienie postępowania, sygnalizującym konieczność wznowienia z urzędu postępowania karnego, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 31 maja 2022 r., II AKa 11/22, utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 18 listopada 2020 r., III K 99/19,
1. stwierdzam brak podstaw do wszczęcia przez Sąd Najwyższy postępowania o wznowienie z urzędu wskazanego wyżej postępowania (art. 542 § 3 k.p.k.);
2. zarządzam poinformowanie skazanego i jego obrońcy o treści punktu 1 zarządzenia wraz z pouczeniem, że nie przysługuje na nie żaden środek zaskarżenia;
3. zarządzam zakreślenie sprawy jako „załatwiona w inny sposób”.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanego M. T. w piśmie z dnia 19 grudnia 2024 r. oznaczonym jako wniosek o wznowienie postępowania, sygnalizującym konieczność wznowienia z urzędu postępowania karnego, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 31 maja 2022 r., II AKa 11/22, utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 18 listopada 2020 r., III K 99/19, wskazał na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439 § 1 pkt. 2 k.p.k. związanej z wadliwie ukształtowanym składem Sądu odwoławczego. Według obrońcy w sprawie zaistniała bezwzględna przyczyna odwoławcza polegająca na udziale w wydaniu orzeczenia sędziego X. Y., powołanego do pełnienia urzędu na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 3; dalej: ustawa nowelizująca KRS).
Zgodnie z art. 540 § 1 k.p.k. możliwe jest wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym orzeczeniem z powodu wskazanych tam przesłanek. Z urzędu wznowienie takiego postępowania sądowego możliwe jest także w razie ujawnienia się bezwzględnej przyczyny odwoławczej (art. 542 § 3 k.p.k.) i do jednej z nich właśnie odnosi się sygnalizacja obrońcy.
Zasadnicze znaczenie w tej sprawie ma uchwała połączonych Izb Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/2020 (OSNK 2020, z. 2, poz. 7). Zgodnie z tezą tej uchwały: „Nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. […] zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego w sądzie powszechnym albo wojskowym na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw, jeżeli wadliwość procesu powoływania prowadzi, w konkretnych okolicznościach, do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności”. Oznacza to konieczność wykazania istnienia „okoliczności” wskazujących na szczególnie bliski związek konkretnego sędziego z organami władzy wykonawczej, prowadzący do wniosku, że sąd z udziałem takiego sędziego nie spełnia wymaganych standardów bezstronności i niezależności (w ten sposób także m.in. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2022 r., I KZP 2/22, OSNK 2022, z. 6, poz. 22; a w kontekście standardu międzynarodowego wyroki ETPCz: z dnia 22 lipca 2021 r., Reczkowicz przeciwko Polsce, skarga 43447/19; z dnia 8 listopada 2021 r., Dolińska-Ficek i Ozimek przeciwko Polsce, skargi nr 49868/19 i 57511/19; z dnia 3 lutego 2022 r., Advance Pharma sp. z o.o. przeciwko Polsce, skarga nr 1469/20; wyrok pilotażowy z dnia 23 listopada 2023 r., Wałęsa przeciwko Polsce, skarga nr 50849/21).
W tej sprawie autor sygnalizacji odwołał się wyłącznie do faktu powołania ww. sędziego na wniosek KRS ukształtowanej w trybie przepisów ustawy nowelizującej, negatywnej opinii Kolegium Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, uzyskanej w toku postępowania konkursowego oraz pełnienia funkcji Wiceprezesa Sądu Apelacyjnego w Białymstoku. Sąd Najwyższy kilkukrotnie już badał czy sąd orzekający z udziałem SSA X. Y. jest sądem należycie obsadzonym w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., przeprowadzając przy tym „test niezależności i bezstronności” tego Sędziego także przy uwzględnieniu okoliczności wskazanych w sygnalizacji obrońcy. Tego typu uchybienie nie zostało stwierdzone, a przeprowadzony test dał wynik pozytywny dla tego Sędziego (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 30 stycznia 2025 r., IV KK 396/23; z dnia 25 lutego 2025 r., IV KK 470/24; postanowienia Sądu Najwyższego: 25 maja 2023 r., IV KK 134/23; z dnia 11 grudnia 2024 r., IV KK 521/23; z dnia 26 marca 2025 r., IV KK 58/25).
W tych okolicznościach stwierdzić należało, że przedstawiona sygnalizacja nie wykazała podstaw do wszczęcia przez Sąd Najwyższy postępowania o wznowienie z urzędu, w trybie art. 542 § 3 k.p.k., wskazanego przez obrońcę postępowania.
Biorąc powyższe pod uwagę, zarządzono jak na wstępie.
[PŁ]
[r.g.]