Sygn. akt IV KK 6/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 lipca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Jan Bogdan Rychlicki
Protokolant Anna Kowal
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Aleksandra Herzoga,
w sprawie A. J.
skazanego z art. 286 § 1 kk i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 5 lipca 2016 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w K.
z dnia 29 czerwca 2015 r.,
uchyla wyrok w zaskarżonej części, tj. odnośnie rozstrzygnięć z pkt. VII oraz pkt. VIII i w tym zakresie sprawę A. J. przekazuje Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w K. wyrokiem zaocznym z dnia 29 czerwca 2015 r.:
I.uznał oskarżonego A. J. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu:
a. w okresie od 25 sierpnia 2014 r. do 30 sierpnia 2014 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. J. prowadzącego działalność hotelarską pod nazwą „Hotel D.", w kwocie 563,80 zł. – poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy świadczenia usługi hotelowej, jak i co do tożsamości własnej podając się za K. G. poprzez złożenie podpisu na karcie meldunkowej treści „K. G.", przy czym posłużył się dokumentem stwierdzającym tożsamość K. G.,
b. w okresie od 28 sierpnia 2014 r. do dnia 30 sierpnia 2014 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę handlową „Hostel A." w kwocie 474 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy świadczenia usługi hotelowej, jak i co do tożsamości własnej poprzez złożenie na karcie meldunkowej podpisu treści „K. G.", przy czym przestępstw tych dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, co stanowi ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i za te przestępstwa na mocy art. 286 § 1 k.k. w zw. z art.: 11 § 3. k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz na mocy art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł;
II.uznał oskarżonego A. J. za winnego tego, że działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu:
a.w dniu 16 maja 2014 r. w K. dokonał zaboru mienia w celu przywłaszczenia w łącznej kwocie 3.700 zł, w postaci laptopa marki Acer, telewizora LED 20 cali, pościeli, kołdry, pilota do bramy wjazdowej, dwóch kompletów kluczy do mieszkania na szkodę B. Ś.,
b.w bliżej ustalonym dniu, nie wcześniej niż 7 sierpnia 2014 r., a nie później niż 14 sierpnia 2014 r. w K. dokonał zaboru mienia w celu przywłaszczenia w łącznej kwocie 1.118 zł w postaci telewizora marki Blaupunkt, narzuty na łóżko, kompletu kluczy do pokoju na szkodę S. D. i P. D. prowadzących działalność hotelarską pod nazwą „P.";
c.w dniu 8 sierpnia 2014 r. w K. dokonał zaboru mienia w celu przywłaszczenia w łącznej kwocie 676,90 zł, a w szczególności telewizora marki Techwood 19 cali o wartości 376,90 zł oraz klucza systemowego do drzwi wejściowych pokoju hotelowego o wartości 300 zł na szkodę K. Ł.,
d.w bliżej nieustalonym dniu, nie wcześniej niż 13 sierpnia 2014 r., a nie później niż 16 sierpnia 2014 r., w K. dokonał zaboru mienia w celu przywłaszczenia w łącznej kwocie 1.350 zł w postaci telewizora marki Hyundai RLH32840MP4R 32 cale o wartości 1.300 zł oraz klucza do drzwi wejściowych pokoju hotelowego pod firmą „G.”,
e.w bliżej nieustalonym dniu, nie wcześniej niż 25 sierpnia 2014 r., a nie później niż 30 sierpnia 2014 r., w K. dokonał zaboru mienia w celu przywłaszczenia w łącznej kwocie 600 zł w postaci telewizora marki Hyundai 21 cali, na szkodę J. J. prowadzącego działalność hotelarską pod nazwą „Hotel D.",
f.w bliżej nieustalonym dniu, nie wcześniej niż 12 września 2014 r., a nie później niż 15 września 2014 r., w N. dokonał zaboru mienia w celu przywłaszczenia w łącznej kwocie 510 zł w postaci telewizora marki Orion 26 cali o wartości 500 zł oraz prześcieradła o wartości 10 zł, na szkodę M. T. prowadzącego działalność hotelową pod nazwą „T.", przy czym przestępstw tych dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, co stanowi ciąg przestępstw z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i za to na mocy art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;
III.uznał oskarżonego A. J. za winnego tego, że w bliżej nieustalonym dniu, nie wcześniej niż 19 sierpnia 2014 r., a nie później niż 25 sierpnia 2014 r. w K. dokonał przywłaszczenia dokumentu stwierdzającego tożsamość K. G. w postaci dowodu osobistego o nr […], przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, co stanowi występek z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to przestępstwo na mocy art. 275 § 1 k.k. wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,
IV.uznał oskarżonego A. J. za winnego tego, że w dniu 31 sierpnia 2014 r. w K. dokonał zaboru mienia w celu przywłaszczenia w łącznej kwocie 1.750 zł w postaci, telefonu komórkowego marki Nokia Lumia model 625 o wartości 600 zł, aparatu fotograficznego marki Nikon wraz z futerałem o wartości 350 zł torby podróżnej marki Nike koloru czarnego o wartości 100 zł, wraz z zawartością garderoby o wartości 300 zł, gotówki w kwocie 400 zł oraz ukrył, bez prawa, do wyłącznego rozporządzenia dokumenty w postaci umów z siecią Play oraz umów bankowych na szkodę J. T., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, co stanowi występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to przestępstwo na mocy art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności:
V.uznał oskarżonego A. J. za winnego tego, że w okresie od 23 sierpnia 2014 r. do dnia 25 sierpnia 2014 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Fundację […] w kwocie 200 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy świadczenia usługi hotelowej, jak i co do tożsamości własnej podając się za K. G., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, co stanowi, występek z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to przestępstwo na mocy art. 286 § 1 k.k. wymierzył mu karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;
VI.uznał oskarżonego A. J. za winnego tego, że działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu:
a.w okresie od dnia 15 marca 2014 r. do dnia 16 maja 2014 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem B. Ś. w łącznej kwocie strat 2.400 zł, poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości wywiązania się z podpisanej umowy o wynajem lokalu mieszkalnego,
b.w okresie od 31 lipca 2014 r. do dnia 8 sierpnia 2014 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. Ł., w kwocie 2.352 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy świadczenia usługi hotelowej,
c.w okresie od dnia 13 sierpnia 2004 r. do dnia 22 sierpnia 2014 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści, majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem S. P. prowadzącego, działalność hotelarską pod nazwą „G." w łącznej kwocie 951,98 zł, poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy o świadczenie usługi hotelowej,
d.w okresie od 12 września 2014 r. do dnia 15 września 2014 r. w N. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. T. prowadzącego działalność hotelową pod nazwą „T. " w kwocie 359 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości, wywiązania się z umowy świadczenia usługi hotelowej, jak i co do tożsamości własnej podając się za K. G.,
e.w okresie od dnia 7 sierpnia 2014 r. do dnia 14 sierpnia 2014 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem S. D. i P. D. prowadzących działalność hotelarską pod nazwą „P.” w łącznej kwocie 1.160 zł, poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy o świadczenie usługi hotelowej,
f.w okresie od dnia 12 sierpnia 2014 r. do 13 sierpnia 2014 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. K. prowadzącą działalność hotelarską pod nazwą „P. " w łącznej kwocie strat 436,80 zł, poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznego zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy świadczenia usługi hotelowej, przy czym przestępstw tych dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, co stanowi ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § l k.k. i za te przestępstwa na mocy art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;
VII.na mocy art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. w miejsce orzeczonych w pkt I, II, III, IV, V, VI wyroku kar pozbawienia wolności orzekł wobec oskarżonego karę łączną 2 lat pozbawienia wolności;
VIII.na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej wobec niego kary łącznej pozbawienia wolności na okres5 lat próby;
IX.na mocy art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia w całości szkód wyrządzonych przestępstwami poprzez zapłatę na rzecz:
1.B. Ś. kwoty 6.100 zł,
2.J. J. kwoty 1.163,80 zł,
3.S. D. i P. D. do niepodzielnej ręki kwoty 2.278 zł,
4.K. Ł. kwotę 3.028,90 zł,
5.S. P. kwotę 2.301,09 zł,
6.M. T. kwotę 869 zł,
7.J. T. kwotę 1.750 zł,
8.Fundacji […] kwotę 200 zł,
9.M. K. kwotę 436,80 zł,
10.na mocy art. 73 § 1 k.k. oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora;
X.na zasadzie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócił pokrzywdzonemu P. D. dowód rzeczowy w postaci płyty DVD ujawniony w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/1164 na karcie 33 akt pod pozycją 1, znajdujący się w aktach sprawy na k.30;
XI.na zasadzie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu. Państwa kwotę 1.060 zł tytułem kosztów sądowych, w tym tytułem wydatków kwotę 60 zł oraz kwotę 1.000 zł tytułem opłaty wymierzonej na zasadzie art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t. II, k. 331 - 336).
Wyrok ten nie został zaskarżony przez żadną ze stron i uprawomocnił się w dniu 31 lipca 2015 r. (t. II, k. 340 - 341).
Od tego wyroku kasację złożył Prokurator Generalny. Zaskarżył wyrok w zakresie rozstrzygnięcia o karze łącznej, zawartych w pkt. VII i pkt. VIII części dyspozytywnej, na niekorzyść A. J. i zarzucając rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, tj. art. 86 § 1 k.k., polegające na orzeczeniu na podstawie tego przepisu, za przypisane oskarżonemu czyny opisane w pkt I - VI części dyspozytywnej wyroku, kary łącznej w wymiarze niższym od najwyższej, orzeczonej w pkt II rozstrzygnięcia, kary jednostkowej, wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Rejonowemu w K., do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście bezzasadna.
Rację ma Prokurator Generalny, gdy wskazuje, iż zaskarżone orzeczenie jest wadliwe w zakresie rozstrzygnięć zawartych w pkt. VII i pkt. VIII, gdyż wydane zostało z rażącym i mającym istotny wpływ na jego treść naruszeniem przepisu prawa karnego materialnego, wskazanym w zarzucie kasacji.
Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa, do ich sumy.
W przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy w K. wyrokiem z dnia 29 czerwca 2015 r, przypisał A. J. popełnienie sześciu przestępstw i orzekł wobec niego jednostkowe kary pozbawienia wolności w wymiarze odpowiednio: 7 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt I części dyspozytywnej wyroku, 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt II części dyspozytywnej wyroku, 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt III części dyspozytywnej wyroku, 1 roku pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt IV części dyspozytywnej wyroku, 7 miesięcy pozbawienia wolności za czyn w pkt V części dyspozytywnej wyroku oraz 2 lat pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt VI części dyspozytywnej wyroku, a następnie wymierzył karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.
Uwzględniając zaś dyrektywę wymiaru kary łącznej z art. 86 § 1 k.k., w niniejszej sprawie możliwe było natomiast orzeczenie kary łącznej w przedziale od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 7 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.
Sąd Rejonowy wymierzając zatem A. J. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności dopuścił się rażącego naruszenia przepisu art. 86 § 1 k.k. bowiem orzekł ją w wymiarze niższym od najwyższej z jednostkowych (kara za czyn z pkt. II).
Opisana rażąca obraza przepisu art. 86 § 1 k.k. miała w realiach przedmiotowej sprawy istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, albowiem A. J. w jej wyniku wymierzono karę łączną pozbawienia wolności w wysokości poniżej ustawowo dopuszczalnego minimalnego wymiaru tej kary.
Kierując się przedstawionymi względami Sąd Najwyższy z mocy art. 537 § 2 k.p.k. orzekł jak w wyroku.
kc