WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 26 marca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski
w sprawie M.S.
ukaranego za popełnienie czynów z art. 92 § 1 k.w. i z art. 94 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 5 k.p.k. w zw. z art. 112 k.p.w.),
w dniu 26 marca 2025 r.
kasacji, wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich
na korzyść obwinionego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej
z dnia 6 grudnia 2023 r., sygn. akt II W 1116/23,
uchyla zaskarżony wyrok nakazowy i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Rudzie Śląskiej do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądy Rejonowego w Rudzie Śląskiej z 6 grudnia 2023 r. M.S. został uznany za winnego popełnienia w dniu 10 września 2023 r. dwóch czynów zabronionych z Rozdziału XI Kodeksu Wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji, z czego pierwszy polegał na przekroczeniu prędkości (art. 92a § 1 k.w.) a drugi kierowaniu pojazdu bez uprawnień (art. 94 § 1 k.w.) i ukarany kolejno grzywną oraz zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 6 miesięcy. Od tego orzeczenia nie wniesiono sprzeciwu i uprawomocniło się ono 28 grudnia 2023 r.
Kasację od tego wyroku złożył w dniu 29 stycznia 2025 r., na korzyść obwinionego, Rzecznik Praw Obywatelskich, zarzucając rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie przepisu materialnego tj. art. 93 § 2 k.w., polegające na przyjęciu, że wina i okoliczności czynu przypisanego obwinionemu nie budziły wątpliwości. Przy tak sformułowanym zarzucie wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w postępowaniu pierwszoinstancyjnym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Rzecznika Praw Obywatelskich, wniesiona na korzyść M.S., zasługiwała na uwzględnienie w całości na posiedzeniu bez udziału stron wobec jej oczywistej zasadności (art. 535 § 5 k.p.k. w zw. z art. 112 k.p.w.).
Analiza akt sprawy potwierdziła uchybienie opisane w kasacji, a polegające na tym, że wydając wyrok nakazowy Sąd orzekający zaniechał zweryfikowania dowodów dołączonych do wniosku o ukaranie i ustalenia, czy okoliczności czynu z art. 94 § 1 k.w. i wina obwinionego nie budziły wątpliwości, do czego zobligowany był przez art. 93 § 2 k.p.w. Prawidłowa kontrola materiału dowodowego ujawniłaby, że podczas przesłuchania M.S. w dniu popełnienia czynu 10 września 2023 r. wyjaśnił on, że uprawnienia do prowadzeniu pojazdu posiada, ale nie ma ich przy sobie (k.8). Mając na uwadze, że wykroczenie z art. 94 § 1 k.w. popełnia osoba, która prowadzi pojazd m.in. na drodze publicznej bez uprawnień a więc nie mająca jeszcze w ogóle uprawnień w postaci prawa jazdy albo pozwolenia do jego prowadzenia, to wyjaśnienie powyższej okoliczności było konieczne do tego aby stwierdzić, czy w ogóle doszło do popełnienia zarzucanego M.S. wykroczenia z art. 94 § 1 k.w.
Dlatego niezbędne stało się wydanie zaproponowanego przez skarżącego wyroku o charakterze kasatoryjnym.
[WB]
[a.ł]]